Search results
Nowy Testament (gr. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainē Diathēkē) – druga część Biblii chrześcijańskiej, zaraz po Starym Testamencie, stanowiąca zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego.
- Nowy Testament w przekładzie Stanisława Murzynowskiego
Opis. [edytuj | edytuj kod] W roku 1525 Albrecht...
- Nowy Testament w przekładzie Stanisława Murzynowskiego
Opis. [edytuj | edytuj kod] W roku 1525 Albrecht Hohenzollern (1490–1568) ogłosił luteranizm religią państwową w Prusach. W roku 1544, już jako władca świecki, nakazał on poddanym mu Polakom czytanie Pisma Świętego w ich języku.
Strona tytułowa Biblii gdańskiej. Biblia (stgr. βιβλίον, biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Nowy Testament (gr. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainē Diathēkē) – druga część Biblii chrześcijańskiej, zaraz po Starym Testamencie, stanowiąca zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego.
Nowy Testament tłumaczy się zatem jako „nowe przymierze”, które Bóg zawarł z człowiekiem. Przymiotnik „nowy” wskazuje, że przekaz zawarty w tym tekście sakralnym różni się od wcześniejszej umowy zawartej przez naród żydowski z Jahwe (Stary Testament).
The New Testament is a collection of Christian texts originally written in the Koine Greek language, at different times by various authors.
Historia. Literatura i sztuka. Nauki ścisłe. Biologia. Geografia. Nowy Testament. Encyklopedia PWN. Nowy Testament, w chrześcijaństwie nazwa drugiej części Pisma Świętego (Biblia);
