Search results
Zasady azotowe nukleozydów (oraz nukleotydów i kwasów nukleinowych) – organiczne związki heterocykliczne, zasady azotowe będące pochodnymi puryny lub pirymidyny, tworzące nukleozydy poprzez wiązanie N-glikozydowe z rybozą lub deoksyrybozą.
RNA ma także inny zastaw zasad azotowych. Są to adenina, cytozyna, guanina i uracyl, który występuje zamiast tyminy (uracyl tworzy komplementarną parę z adeniną). Cząsteczka RNA jest znacznie mniejsza od DNA (liczy do kilku tysięcy nukleotydów, podczas gdy DNA składa się nawet z miliona) i ma odmienną strukturę przestrzenną.
Istnieją dwie główne grupy zasad azotowych: zasady purynowe lub puryny i zasady pirymidynowe lub pirymidyny. Pierwsza grupa obejmuje adeninę i guaninę, podczas gdy tymina, cytozyna i uracyl są zasadami pirymidynowymi.
Jakie zasady azotowe występują w RNA? adenina, guanina, cytozyna, uracyl. Z czym łączy się adenina? Z tyminą w DNA i z uracylem w RNA. Ile wiązań znajduje się między adeniną a tyminą? Ile wiązań znajduje się między cytozyną a guaniną? Jakimi wiązaniami łączą się nukleotydy? Wiązaniami fosfodiestrowymi. Jaką strukturę przestrzenną ma DNA?
Istnieją trzy funkcjonalnie różne typy RNA: posłańczy RNA (mRNA), transferowy RNA (tRNA) i rybosomalny RNA (rRNA). Przekaźnikowy RNA kopiuje informację genetyczną w DNA poprzez komplementarne parowanie zasad i przenosi tę „wiadomość” do rybosomów, gdzie białka są montowane.
Dlatego zasady azotowe pełnią w kwasach nukleinowych bardzo ważną rolę. Poniżej przedstawiono zasady występujące w DNA i RNA. Adenina (A), Guanina (G) to zasady będące pochodną puryny, natomiast cytozyna (C) i tymina (T) są pochodnymi pirymidyny.
Po lewej stronie oznaczone kolorami zasady azotowe występujące w R N A wraz z ich oznaczeniami literowymi, do których należą: cytozyna C (niebieski), guanina G (zielony), adenina A (żółty) oraz uracyl U (pomarańczowy).
