Search results
Kokaina została po raz pierwszy wyizolowana z liści koki w 1859 roku przez niemieckiego chemika Alberta Niemanna. Dopiero w latach osiemdziesiątych XIX wieku zaczęto ją popularyzować w środowisku medycznym. W późnych czasach wiktoriańskich używano kokainy dla rozrywki.
12 sie 2024 · Kokaina jest silną substancją stymulującą z grupy alkaloidów, pozyskiwaną z liści krasnodrzewu pospolitego, czyli koki. Jest narkotykiem, który powoduje euforię i działa pobudzająco. Ma bardzo silne właściwości uzależniające.
Działa najszybciej i najsilniej ze wszystkich odmian kokainy, bo już po 7-10 sekundach od podania wywołuje efekt euforyczny (jest on 20-30 razy silniejszy niż w przypadku sproszkowanej kokainy). Najmniej popularną formą kokainy jest pasta kokainowa, produkt pośredni w procesie otrzymywania narkotyku z liści koki.
Streszczenie. nsekwencje zdrowotne, społeczne i prawne. Celem publikacji jest omówienie działania kokainy, cha-rakterystyki osób używających, schematów i kon. ekwencji uzależnienia oraz metod leczenia. Przeglądu literatury dokonano, używając baz bibliograficznych Medline, PubMed i Polskiej Bibliografii Lek.
Kokaina powoduje poprawę samopoczucia, zmniejszenie łaknienia, wzrost aktywności fizycznej i intelektualnej. Występuje także nadmierna potliwość, rozszerzenie źrenic, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, wzrost ciśnienia tętniczego i zmiany w zapisie elektroencefalograficznym.
Kokaina (łac. cocainum), pot. koks – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów o szkielecie tropanu, ester metylowy benzoiloekgoniny. Ma właściwości pobudzające. Jest pozyskiwana z liści krasnodrzewu pospolitego (koki), który pierwotnie porastał tereny Andów w Ameryce Południowej.
Czas działania kokainy jest dość krótki. W przypadku wciągania nosem, najpopularniejszej metodzie podania, jest to ok. 15-30 minut. W przypadku palenia cracku (kokaina w postaci bryłek) efekty następują natychmiast i trwają ok. 5-10 minut.