Search results
II wojna światowa w Afryce – całokształt działań zbrojnych stoczonych w Afryce (głównie północnej) pomiędzy Aliantami a państwami Osi podczas II wojny światowej. Oficjalnie rozpoczęły się 10 czerwca 1940 roku, kiedy to do wojny po stronie III Rzeszy włączyły się faszystowskie Włochy.
W toku dalszej ofensywy 7 maja Brytyjczycy weszli do Tunisu a Amerykanie do Bizerty, co położyło kres niemiecko-włoskiej obronie w Afryce Północnej. 13 maja 1943 roku wojska Osi skapitulowały, a do niewoli dostało się blisko 275 tys. ludzi.
W dniach 14-24 stycznia Winston Churchill i Franklin Delano Roosevelt spotkali się w Casablance, ustalając wspólną taktykę działań w Afryce Północnej. Ogólne dowództwo sił alianckich przyznano w tym rejonie gen. Eisenhowerowi .
Siły Aliantów utworzyły z północnej Afryki potężną bazę zaopatrzeniową. To właśnie to było największym lękiem sił Osi i głównym skutkiem przegranej w Afryce. Już w roku 1943 bazy w Północnej Afryce wykorzystano do przeprowadzenia lądowania na Sycylii i we Włoszech, eliminując to państwo z wojny.
8 grudnia 1942 roku Niemcy zajęli w Bizercie w Tunezji ostatni śródziemnomorski port wojenny należący do Francji Vichy, wraz z niewielką liczbą znajdujących się w nim mniejszych okrętów. Eisenhower, z poparciem Roosevelta i Churchilla, zaakceptował Darlana jako przywódcę francuskiej Afryki Północnej.
Walki na Bałkanach i w Afryce Północnej. Źródło: Jan Szczepanik, Czasy pańszczyźniane, [w:] Ludwik Stomma, Antropologia kultury wsi polskiej XIX wieku oraz wybrane eseje, Łódź 2002, s. 96. Źródło: Jan Słomka, Pamiętniki włościanina od pańszczyzny do dni dziesiejszych, [w:] Wiek XIX w źródłach. Wybór tekstów źródłowych ...
Wcześniej załamał się opór włoski w Afryce wschodniej, padła Etiopia, poddały się garnizony włoskie w Somalii oraz Erytrei. W czerwcu 1942 roku wojska pancerne Rommla dotarły pod Aleksandrię. Szykowała się decydująca bitwa o dominację w Afryce północnej, panowanie nad Egiptem i Kanałem Sueskim.
