Search results
Wojna religijna, inaczej święta wojna (łac. bellum sacrum) – wojna w głównej mierze motywowana przyczynami religijnymi. Religijne tło „wojny religijnej” nie wyklucza równoległego występowania innych – obiektywnych lub tylko propagandowych – przyczyn konfliktu zbrojnego.
Do 1560 roku kalwinizm i katolicyzm stały się religiami wysoce wojowniczymi. Agresywnie starali się pozyskać konwertytów i wzajemnie eliminować autorytet. Ich walka o umysły i serca Europejczyków była główną przyczyną wojen religijnych, które nękały Europę w XVI wieku.
7 kwi 2022 · Początki reformacji w XVI wieku związane były z krytyką praktyk Kościoła katolickiego, szczególnie sprzedaży odpustów. Kluczowe wydarzenia to ogłoszenie 95 tez przez Marcina Lutra, Sejm w Wormacji 1521 oraz wojny włoskie 1494-1559, które wpłynęły na układ sił w Europie.
W pierwszej połowie XVI wieku Francję objęły wojny religijne trwające z przerwami trzydzieści sześć lat. Wojny toczyły się między hugenotami, jak nazywano zwolenników Jana Kalwina we Francji oraz tamtejszymi katolikami.
Przykładem wojen religijnych były już wojny husyckie 1419–34; przyjęcie reformacji w XVI w. przez znaczne siły społeczne w różnych krajach europejskich zapoczątkowało serię wojen między protestantami a katolikami.
Wojny religijne, walki o charakterze wojen domowych, toczone w XVI i XVII w. w wielu krajach europejskich między zwolennikami reformacji a katolikami. Ich przyczyną były konflikty społeczno-polityczne zaostrzane pod wpływem prądów umysłowych i religijnych.
Nastał czas krwawego terroru, zginęło wielu niewinnych ludzi, m.in. niektórzy liderzy umiarkowanych (np. Egmont czy Hoorn). Na kraj spadły dodatkowe ciężary podatkowe. W rezultacie w 1568 r. rozpoczęła się wojna, przybierająca z czasem narodowowyzwoleńczy charakter o religijnej podbudowie.
