Search results
30 lip 2023 · Szlachecki żupan z drugiej połowy XVIII wieku w zbiorach Muzeum Warszawy. Zapinało się ją na guzy, często bardzo wydatne. Latem można było nosić żupan lniany, białego koloru, zimą wełniany, w barwie popielatej lub brunatnej. To były jednak warianty przeznaczone dla mniej majętnego odbiorcy.
15 gru 2023 · Dopiero w wieku XVIII szlachcice nieco stonowali swoje wypowiedzi. Nie zmienia to jednak faktu, że w tym względzie polski barok wyraźnie odróżniał się od europejskiego. Aczkolwiek na pewnym etapie szlachecka młodzież zaczęła sięgnąć po różne nowinki z Zachodu. Ku rozpaczy poprzedniego pokolenia.
Sarmatyzm to prąd myślowy i ideologia, które najsilniej zaistniały w polskiej kulturze w XVII wieku (choć funkcjonowały już w połowie XVI, a trwały praktycznie do drugiej połowy XVIII wieku). Badacz kultury baroku, Mariusz Karpowicz, w książce „Sztuka oświeconego sarmatyzmu” pisał:
W XIX w. w Polsce powszechnie przyjęły się pod wpływem mody ang. ubiory zach. eur.; tradycyjny ubiór polski nosili w Królestwie Kongresowym posłowie na sejm i sędziowie, a w 2 poł. XIX w. w Galicji i Wielkopolsce mieszczaństwo i arystokracja (jako strój uroczysty).
W końcu XVII wieku, ferezja przestała być strojem szlacheckim, a stała strojem włościańskim. Szuba to obszerne okrycie wierzchnie sięgające kostek, podbite kosztownym futrem. Czapka to podstawowy element stroju sarmackiego.
Wykład Anny Moryto (Muzeum Historii Ubioru) "Ubiory polskiej szlachty w XVII wieku" Podczas wykładu Anny Moryto, która jest historykiem ubioru i kostiumologiem, usłyszymy o strojach, które...
Strój polski, charakterystyczny dla całej Rzeczypospolitej, ukształtował się w wiekach XVI-XVIII łącząc elementy stroju późnośredniowiecznego rycerstwa i staropolskiego ziemiaństwa oraz ubiorów wschodnich (węgierskiego, perskiego, tureckiego, tatarskiego, kozackiego).
