Search results
30 lip 2023 · Szlachecki żupan z drugiej połowy XVIII wieku w zbiorach Muzeum Warszawy. Zapinało się ją na guzy, często bardzo wydatne. Latem można było nosić żupan lniany, białego koloru, zimą wełniany, w barwie popielatej lub brunatnej. To były jednak warianty przeznaczone dla mniej majętnego odbiorcy.
W XIX w. w Polsce powszechnie przyjęły się pod wpływem mody ang. ubiory zach. eur.; tradycyjny ubiór polski nosili w Królestwie Kongresowym posłowie na sejm i sędziowie, a w 2 poł. XIX w. w Galicji i Wielkopolsce mieszczaństwo i arystokracja (jako strój uroczysty).
15 gru 2023 · Pasy sprowadzano zazwyczaj z Turcji, Persji, Syrii lub rzadziej z Indii czy Chin. Tkano je z jedwabiu, wplatając w nie złote oraz srebrne nici. Były one zazwyczaj dwustronne – jedna strona była jaśniejsza, druga ciemniejsza. Pasy te zostały dodane do stroju szlacheckiego w XVII wieku.
Sarmatyzm to prąd myślowy i ideologia, które najsilniej zaistniały w polskiej kulturze w XVII wieku (choć funkcjonowały już w połowie XVI, a trwały praktycznie do drugiej połowy XVIII wieku). Badacz kultury baroku, Mariusz Karpowicz, w książce „Sztuka oświeconego sarmatyzmu” pisał:
Wykład Anny Moryto (Muzeum Historii Ubioru) "Ubiory polskiej szlachty w XVII wieku" Podczas wykładu Anny Moryto, która jest historykiem ubioru i kostiumologiem, usłyszymy o strojach, które...
Ferezja to w XVI i XVII wieku męski strój wierzchni pochodzenia wschodniego z wzorzystych jedwabnych tureckich tkanin. Ferezja miała niski, stojący kołnierz, zamiast guzów używano sznurowanego wiązania.
Strój polski, charakterystyczny dla całej Rzeczypospolitej, ukształtował się w wiekach XVI-XVIII łącząc elementy stroju późnośredniowiecznego rycerstwa i staropolskiego ziemiaństwa oraz ubiorów wschodnich (węgierskiego, perskiego, tureckiego, tatarskiego, kozackiego).
