Search results
19 cze 2016 · W przypadku wtórnej lub trzeciorzędowej niedoczynność tarczycy (związanej z chorobą przysadki lub podwzgórza) należy dodatkowo oznaczyć fT4, gdyż wydzielanie TSH może być u takich osób nieprawidłowe i nie świadczyć adekwatnie o stanie tarczycy.
I trymestr: 0,009-3.18 mIU/l; II trymestr: 0,05-3,44 mIU/l; III trymestr: 0,11-3,52 mIU/l. Podwyższone TSH świadczy o obniżonym poziomie T3 i T4, co wskazuje na niedoczynność tarczycy. Warto w tej sytuacji oznaczyć także przeciwciała anty-TPO, aby wykluczyć chorobę Hashimoto.
Zbyt niskie stężenie TSH przy jednoczesnym wysokim lub podwyższonym FT4 i FT3 sugeruje pierwotną nadczynność tarczycy. Jeśli jednak hormony te są w normie, prawdopodobną przyczyną obniżonego TSH jest choroba Gravesa-Basedowa lub wczesne stadium zapalenia tarczycy typu Hashimoto.
Według zaleceń europejskich w subklinicznej niedoczynności tarczycy zalecana początkowa dawka L-T4 powinna wynosić 1,2 µg/kg mc./d przy TSH <4,2 mIU/l, natomiast sugeruje się rozpoczynanie leczenia L-T4 od dawki 1,42 µg/kg mc./d przy TSH 4,2–10 mIU/l, a w jawnej niedoczynności tarczycy od dawki 2,33 µg/kg mc./d przy TSH >10 mIU/l.
U > 95% zdrowych osób w stanie eutyreozy (z prawidłowo funkcjonującą tarczycą) stężenie TSH wynosi między 0,4 a 2,5 mIU/l. W pewnym badaniu epidemiologicznym wykazano również, że TSH > 2,0 mIU/l wiązało się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju niedoczynności tarczycy w ciągu 20 lat.
Aby potwierdzić chorobę tarczycy (zazwyczaj nadczynność tarczycy) u osób z niskim stężeniem TSH, stosujemy oznaczenia wolnych hormonów tarczycy: FT3 i/lub FT4. W przypadku nadczynności stężenia tych hormonów są przeważnie podwyższone.
14 wrz 2021 · Przyjmuje się, że: Prawidłowe stężenie FT4 i prawidłowe stężenie FT3 oraz zwiększone stężenie TSH – świadczy o s ubklinicznej niedoczynności tarczycy. Zmniejszone stężenie FT4 i prawidłowe lub zmniejszone stężenie TSH – świadczy o wtórnej lub trzeciorzędowej niedoczynności tarczycy.
