Search results
Przedimek określony the w języku angielskim. Przedimki przedimek nieokreślony a/an przedimek określony the przedimek zerowy inne. Czytaj także. Jak pamiętamy, przedimka the używamy mówiąc o konkretnej, określonej rzeczy czy osobie. Powiemy teraz o innych przypadkach, kiedy użycie the jest wymagane.
- Przedimek Zerowy
Love conquers everything.: Miłość wszystko zwycięża. Money...
- Przedimek Nieokreślony A/An
Czyli jest to jakiś bliżej nieokreślony pies - wstawiamy w...
- Przedimek Zerowy
Przede wszystkim będziemy ich używać kiedy mówimy o danej rzeczy po raz pierwszy. Na przykład: This is a dog – to jest pies. Kiedy natomiast będziemy daną rzecz albo osobą dokładniej określać to będziemy używać przedimka określonego „the”: The dog is brown – pies jest brązowy.
the możemy postawić przed rzeczownikami policzalnymi i niepoliczalnymi, nie ma też znaczenia, czy jest to liczba pojedyncza, czy mnoga, the stosujemy przed rzeczownikami określonymi, czyli takimi, które są jedyne w swoim rodzaju, wcześniej o nich mówiliśmy, nasz rozmówca z kontekstu lub w wyniku sytuacji wie, o którą konkretnie ...
Zastosowanie przedimków zależy od tego, jak bardzo znany lub konkretny jest dany obiekt dla nas i naszego rozmówcy. Przedimków nieokreślonych „a” i „an” używamy, gdy wprowadzamy nowy element do rozmowy, czyli gdy po raz pierwszy mówimy o czymś, co nie było wcześniej wspomniane.
W przeciwieństwie do przedimka nieokreślonego (indefinite article) a/an, przedimka the możemy używać także z rzeczownikami niepoliczalnymi oraz policzalnymi w liczbie mnogiej. Jedynym warunkiem jest to, aby dany rzeczownik był określony. Co to dokładnie oznacza?
Liczbę mnogą rzeczowników w języku angielskim najczęściej tworzymy dodając końcówkę -s lub -es do danego rzeczownika – takie rzeczowniki tworzą liczbę mnogą regularnie. Istnieje jednak grupa rzeczowników, która tworzy liczbę mnogą nieregularnie.
Rzeczowniki złożone tworzą liczbę mnogą na dwa sposoby. Do pierwszej grupy zaliczymy rzeczowniki złożone z dwóch rzeczowników, np: REKLAMA. Te rzeczowniki tworzą liczbę mnogą według zasady, że drugi człon przybiera postać liczby mnogiej: Inne przykłady, które powstały zgodnie z tą zasadą:
