Search results
Kurs ten opiera sie˛ w duzej˙ mierze na problemach, które wystapiły˛ w praktyce i których pokonanie nie było trywialne. W tym wła´snie – sadz˛ e˛ – kryje sie˛ warto s´´c i potencjalna uzyteczno˙´sc tego tekstu – omówione sa˛tu bowiem konkretne i sprawdzone rozwiazania,˛ których odnalezienie w´
LaTeX pozwala na ustawienie kompilacji w praktycznie dowolnym języku, ale wymaga to odpowiedniej konfiguracji. W związku z tym żeby używać języka polskiego należy użyć odpowiednich pakietów przy odpowiedniej konfiguracji.
LaTeX automatycznie zamienia w tekście określone kombinacje liter (fi, fl, ff) na ligatury – znaki ze "zlanych" ze sobą liter używane w profesjonalnym druku. Jeśli nie chcemy takiego zachowania, możemy rozdzielić litery tworzące ligaturę nawiasami klamrowymi.
Poniżej znajduje się opis podstawowych poleceń służących do formatowania tekstu takich jak podkreślenia, pogrubienie, przejście do nowej linii itp. \textbf{Tekst pogrubiony} \\. \textit{Tekst pochylony (italic)} \\. \underline{Tekst podkreślony}
Podkreśl tekst. Aby podkreślić tekst, można użyć polecenia \emph które zwykle wyświetla tekst kursywą: This is some text with \emph{emphasized words}. Przekreśl tekst. Polecenie \sout ulem pakiecie ulem tekst: \sout{This text is striked through} Pakiet ulem przedefiniowuje polecenie \emph.
W preambule deklarujemy klasę (typ) dokumentu, ustawienia globalne (dotyczące całości dokumentu) i używane pakiety dodatkowe. Standardo-we klasy dokumentów to: article, report, book, letter oraz slides. Ich szczegółowe omówienie można znaleźć np. w rozdziale 8 książki [8]. My
Użyta przez nas klasa dokumentu article służy głównie do tworzenia niedużych artykułów. Przykłady innych klas: report, book, letter i slides. Możliwości standardowe LATEX-a poszerza się za pomocą pakietów dodatkowych umieszczanych preambule za pomocą rozkazu \usepackage.
