Search results
16 lut 2024 · Teatr absurdu (nowy teatr, antyteatr) to awangardowy kierunek w dramacie europejskim, którego kolebką jest Francja. Jego początki datuje się na lata 80. XIX w. Odrodzenie ruchu absurdystów nastąpiło natomiast w latach 1950–1965.
Charakterystyczną cechą teatru absurdu jest widzenie świata polegające na godzeniu sprzeczności. W teatrze absurdu zostają odwrócone tradycyjne role przypisane tragizmowi i komizmowi – tragizm staje się nośnikiem treści komicznych, a komizm – tragicznych.
17 lut 2016 · Czym jest Teatr Absurdu i dlaczego do nas przemawia? Kiedy nowa produkcja Endgame Samuela Becketta autorstwa reżysera Citizens Theatre, Dominica Hilla, wchodzi do teatrów w 2016 roku, dowiadujemy się więcej o gatunku, który stawia nam lustro. Dalej, co to jest? Początki Teatru Absurdu są równie niejasne, jak kanon sztuk z nim związanych.
Za prekursora teatru i dramatu absurdu w literaturze polskiej uznawany jest Stanisław Ignacy Witkiewicz. Do najważniejszych jego dramatów należą: Tumor Mózgowicz (1921), Kurka wodna (1922), W małym dworku (1923), Wariat i zakonnica (1924), Jan Maciej Karol Wścieklica (1925), Szewcy (1934) oraz Matka (1934).
Teatr absurdu mówi o bezsensie życia, miesza wątki wysokie z niskimi, komedię i farsę z okrucieństwem i bólem. Takie zestawienie dostrzec można chociażby w sztukach Williama Szekspira.
W teatrze absurdu wykorzystywał doświadczenia zarówno nadrealizmu jak i psychologii. Często sięgał po "czarny humor", groteskę, parodię. Słynne są jego jednoaktówki, takie jak: "Łysa śpiewaczka", "Lekcją", "Krzesła".
Deziluzja w obrazach świata i czysta kreacyjność świadczą o metateatralności tego typu dramatu; podejmuje on też anarchiczną polemikę z konwencjami tradycyjnego teatru. Z akcentowaną w teatrze absurdu utratą tożsamości wiąże się wyraźnie podkreślany kryzys języka, jego nieprzystawalność do rzeczy, atrofia mówienia ...
