Search results
Wysokość liter nagłówka tych dokumen-tów zależna jest od formatu, ale z reguły nie powinna przekraczać 60 mm, a pozostałych opisów, jak: gryf tajności, legenda, funkcja i nazwisko osoby prowadzącej dokument - nie powinna przekraczać dwie trzecie wysokości napisu głównego.
Sztandar jest znakiem jednostki wojskowej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Jest on symbolem sławy wojennej i tradycji oraz wierności, honoru i męstwa, których Ojczyzna wymaga od swych żołnierzy.
W Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oznaki stopni nosi się na naramiennikach, na piersi, nakryciu głowy (czapce garnizonowej, rogatywce, berecie, furażerce), rękawach mundurów (w Marynarce Wojennej i Jednostce Wojskowej Formoza Wojsk Specjalnych) lub na lewej piersi kurtki mundurowej.
Z dniem 1 października 1989 roku żołnierze zawodowi przestali nosić oznaki rozpoznawcze rodzajów sił zbrojnych, wojsk i służb. Nie dotyczyło to oznak organizacyjnych 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej, 6 BPD, 7 Brygady Desantowej, jednostek podhalańskich oraz pododdziałów stołecznej Komendy Garnizonu.
Struktura wojskowego symbolu graficznego zawiera składowe dla wszystkich obszarów działań wojskowych: powietrznych, lądowych, morskich, kosmicznych, działań wspierających. Dodatkowo norma zawiera standardowy zbiór symboli meteorologicznych.
Oznaczenia wojskowe to oznaczenia stopni wojskowych, czyli tytułów żołnierzy, wyznaczające miejsce w hierarchii wojskowej. Umieszcza się je na mundurach.
Art. 8. [Sztandar - pojęcie; obowiązki żołnierzy wobec sztandaru] 1. Sztandar jest znakiem jednostki wojskowej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Jest on symbolem sławy wojennej i tradycji oraz wierności, honoru i męstwa, których Ojczyzna wymaga od swych żołnierzy. 2. Obowiązkiem żołnierza jest bronić i strzec sztandaru jednostki wojskowej.
