Search results
1. «zespół cech charakterystycznych dla sztuki jakiejś epoki, jakiegoś regionu lub twórcy»
24 maj 2022 · 1-Nieznośne zachowanie Alfa wyprowadza wszystkich członków rodziny z równowagi. Tannerowie postanawiają urządzić mu mieszkanie w garażu. Kosmita błaga domowników, by dali mu jeszcze jedną szansę i pozwolili znów zamieszkać w domu.
Styl – relacja między znaczeniem tekstu a formą wyrażenia tego sensu za pomocą środków językowych, zmieniającą swoje ukształtowanie w zależności od kontekstu społecznego lub zamysłu ekspresywnego [1] [2].
1. «zespół cech charakterystycznych dla sztuki jakiejś epoki, jakiegoś regionu lub twórcy»
H hymn - gat liryki wierszowany, adresowany do Boga, bóstwa, o charakterze dziękczynnym hiperbola - opis osoby, zjawiska, przedmiotu, który wyolbrzymia humoreska - krótkie opowiadanie o żartobliwej treści, zakończone pointą Epoki literackie: 1. Starożytność 2. Średniowiecze 3. Renesans (Odrodzenie) - XVI wiek 4. Barok - XVII wiek 5.
Stylizacja – przejaw intertekstualności, celowe naśladowanie w wypowiedzi będącej realizacją danego stylu wybranych cech stylu innego, wyraźnie odcinającego się, dającego rozpoznać jako cudzy i zewnętrzny [1]. Styl ten jest tzw. wzorcem stylizacyjnym. Budowa utworu stylizowanego jest dwugłosowa.
Styl językowy to zespół środków językowych charakterystyczny dla danego typu wypowiedzi (style funkcjonalne polszczyzny). Można jednak spojrzeć na styl indywidualnie, rozumiejąc go jako zespół środków wyrazu charakterystycznych dla danego autora lub danego tekstu. O takim stylu zazwyczaj mówi się w kontekście literatury.
