Search results
Sztuka barokowa w Polsce – występowanie cech stylistycznych baroku w sztuce polskiej na terenach Rzeczypospolitej Obojga Narodów od końca XVI do połowy XVIII wieku. Wiek XVII w dziejach sztuki polskiej był okresem bardzo złożonym, a w rezultacie przejściowym, poprzedzającym supremację dojrzałego baroku.
Barokowe wnętrze, Katedra w Lublinie, Polska, Wikipedia, GFDL. Epoka baroku w muzyce polskiej obejmuje XVII i XVIII wiek. Jej początek wyznacza reorganizacja dworu Zygmunta III Wazy i powołanie w 1595 r. włoskiej kapeli, której kapelmistrzem był m.in. prekursor stylu barokowego Luca Marenzio.
Styl barokowy zapoczątkowany został w Polsce wraz ze zwycięstwem kontrreformacji kontrreformacji. Rzesze szlacheckie, które w epoce renesansu przyjmowały kalwińskie wyznanie, powracają do katolicyzmu, głównie pod wpływem sprowadzonych do Polski w 1564 roku jezuitów jezuitów. Zaszczepiają oni nad Wisłą nowe, powstałe we Włoszech ...
Czas trwania i podział baroku polskiego. Przyjmuje się, iż barok europejski jest epoką trwającą od połowy XVI do połowy XVIII wieku. Rozkwit tendencji barokowych następował przez cały wiek XVII – i to on obfituje w najważniejsze dla epoki wydarzenia historyczne i artystyczne.
9 wrz 2021 · Najważniejszymi cechami baroku są: - bogactwo środków - oryginalność - kontrast - ruch - emocjonalność - łączenie różnych elementów - nawiązywanie do kultury ludowej, współczesności i codzienności - tematyka religijna i mitologiczna - dynamika - ekspresja, teatralność - znaczna rola koloru - posługiwano się alegorią ...
17 sty 2019 · Styl baroku w Polsce obejmował lata 1600-1710. Rozwijał się w czasie panowania królów dynastii Wazów Jana III i początków panowania Sasów. Potop szwedzki doprowadził kraj do ruiny gospodarczej spowodował zniszczenie ogromnej liczby wspaniałych budowli dawnych stylów i grabież dzieł.
13 gru 2020 · Na gruncie polskim malarstwo rozwijało się najintensywniej w okresie dojrzałego baroku, a więc głównie w drugiej połowie XVII wieku. Ogromną popularnością cieszyły się wtedy gatunki narodowe, występujące jedynie na ziemiach polskich, w postaci portretu sarmackiego oraz portretu trumiennego.
