Search results
1 sie 2020 · Styks to mityczna rzeka w Hadesie, która prowadziła ze świata żywych do świata zmarłych. Starożytni Grecy wierzyli, że jest tylko jeden sposób, aby się tam dostać – na łodzi Charona. Za przepłynięcie rzeki trzeba była oczywiście zapłacić przewoźnikowi.
Styks – strumień w północnej Arkadii, który spływał po stromej skale i wpadał do rzeki Krathis. Starożytni przypisywali wodzie z tego strumienia właściwości szkodliwe dla zdrowia. Miało to spowodować nadanie rzece Podziemia tej samej nazwy.
W mitologii greckiej Styks jest córką tytana Okeanosa i tytanicy Tetydy. Jest boginią i personifikacją rzeki Styks. Zajmowała szczególną pozycję wśród swoich sióstr (trzy tysiące sióstr - rzek) - była najmłodsza, ale jednocześnie uważana za najszlachetniejszą.
Poznaj definicję 'Styks', wymowę, synonimy i gramatykę. Przeglądaj przykłady użycia 'Styks' w wielkim korpusie języka: polski.
Encyklopedia PWN. Styks, Stýx. [gr., ‘chłód’], mit. gr. według mitycznej genealogii Teogonii Hezjoda najstarsza córka Okeanosa; związała się z Pallasem i urodziła Zelosa [‘zapał’], Nike [‘zwycięstwo’], Kratosa [‘władza’] i Bię [‘przemoc’]; Styks, jako Okeanida, jest bóstwem rzeki płynącej w zaświatach (Hadesie), na którą przysięgali bogowie.
słownik. korowina. alawita. gyyz. kot. w haśle Styks znajdziesz odmianę.
synonimy słowa styk: interfejs, zetknięcie, sprzęg (...); w haśle znajdziesz również odmianę
