Search results
1 sie 2020 · Styks to mityczna rzeka w Hadesie, która prowadziła ze świata żywych do świata zmarłych. Starożytni Grecy wierzyli, że jest tylko jeden sposób, aby się tam dostać – na łodzi Charona. Za przepłynięcie rzeki trzeba była oczywiście zapłacić przewoźnikowi.
Styks – strumień w północnej Arkadii, który spływał po stromej skale i wpadał do rzeki Krathis. Starożytni przypisywali wodzie z tego strumienia właściwości szkodliwe dla zdrowia. Miało to spowodować nadanie rzece Podziemia tej samej nazwy.
W mitologii greckiej Styks jest córką tytana Okeanosa i tytanicy Tetydy. Jest boginią i personifikacją rzeki Styks. Zajmowała szczególną pozycję wśród swoich sióstr (trzy tysiące sióstr - rzek) - była najmłodsza, ale jednocześnie uważana za najszlachetniejszą.
Styks (gr. Στύξ Stýx, łac. Styx) – w mitologii greckiej główna spośród pięciu rzek Hadesu, przez którą musiała przeprawić się każda dusza zmarłej osoby w drodze do krainy zmarłych. Przez Styks przewoził Charon. Wypływała z Okeanosa, a jej wody wpadały do Kokytos.
3 kwi 2012 · 1. [...]. 2. przen. 'wielki, dramatyczny konflikt, który może przynieść zagładę świata': Film opowiada o nuklearnym armagedonie." ~gosc # 2012-04-03. Masz na myśli zasady pisowniane w ogólności czy tutejsze zasady dopuszczalności słów?
Poznaj definicję 'Styks', wymowę, synonimy i gramatykę. Przeglądaj przykłady użycia 'Styks' w wielkim korpusie języka: polski.
Encyklopedia PWN. Styks, Stýx. [gr., ‘chłód’], mit. gr. według mitycznej genealogii Teogonii Hezjoda najstarsza córka Okeanosa; związała się z Pallasem i urodziła Zelosa [‘zapał’], Nike [‘zwycięstwo’], Kratosa [‘władza’] i Bię [‘przemoc’]; Styks, jako Okeanida, jest bóstwem rzeki płynącej w zaświatach (Hadesie), na którą przysięgali bogowie.
