Search results
Styks – strumień w północnej Arkadii, który spływał po stromej skale i wpadał do rzeki Krathis. Starożytni przypisywali wodzie z tego strumienia właściwości szkodliwe dla zdrowia. Miało to spowodować nadanie rzece Podziemia tej samej nazwy.
1 sie 2020 · Styks to mityczna rzeka w Hadesie, która prowadziła ze świata żywych do świata zmarłych. Starożytni Grecy wierzyli, że jest tylko jeden sposób, aby się tam dostać – na łodzi Charona. Za przepłynięcie rzeki trzeba była oczywiście zapłacić przewoźnikowi.
Styks (gr. Στύξ Stýx, łac. Styx) – w mitologii greckiej główna spośród pięciu rzek Hadesu, przez którą musiała przeprawić się każda dusza zmarłej osoby w drodze do krainy zmarłych. Przez Styks przewoził Charon. Wypływała z Okeanosa, a jej wody wpadały do Kokytos.
W mitologii greckiej Styks jest córką tytana Okeanosa i tytanicy Tetydy. Jest boginią i personifikacją rzeki Styks. Zajmowała szczególną pozycję wśród swoich sióstr (trzy tysiące sióstr - rzek) - była najmłodsza, ale jednocześnie uważana za najszlachetniejszą.
22 lis 2020 · Aby dostać się do zaświatów, dusze zmarłych musiały przekroczyć rzekę Styks. Przewoził je łodzią ponury starzec o imieniu Charon. Starożytni Grecy wkładali do ust zmarłego monetę, zwaną obolem, jako zapłatę dla Charona.
Obraz przedstawia pejzaż. Na pierwszym planie płynie ogromna, błękitna rzeka. Jest to Styks. W centrum obrazu, na łódce, znajduje się mężczyzna. To prawdopodobnie Charon. Próbuje on dotrzeć na jeden z brzegów Styksu. Jest nagi, ubrany jedynie w białą szatę.
Charon (gr. Χάρων Chárōn, łac. Charon, etr. Charun) – w mitologii greckiej bóg umierających i konających, przewoźnik dusz zmarłych przez rzekę Acheron (lub Styks) [1]; w mitologii etruskiej „demon śmierci”. W mitologii greckiej: duch świata podziemnego, syn Erebu i Nyks [2].
