Search results
Słownik karate. Przy podawaniu terminów japońskich posługujemy się obowiązującą międzynarodową transkrypcją, gdzie: F – wymawiamy w sylabie FU dwuwargowo (jakbyśmy zdmuchiwali świecę), G – w śródgłosie wymawiamy nosowo, J – wymawiamy dź, np. JU – wym. DZIU, jak w wyrazie dziura, R wymawiamy bardzo miękko jako dźwięk pośredni między R i L,
K. Kamae – garda. kara – puste. karateka – osoba trenująca karate. karate-gi – strój do ćwiczeń. kata – układ z wyobrażonymi przeciwnikiami. kiai – wydech przechodzący w okrzyk. kimono – tradycyjny ubiór japoński, keage – nożne techniki „trzaśnięć”.
SŁOWNIK WYRAZÓW STOSOWANYCH W KARATE : Strefy: głowa + szyja - Jodan tułów – Chudan od pasa w dół - Gedan. Strona: lewo - Hidari. prawo - Migi. po. ICHI. NI. SAN. (YON) GO. ROKU. wym. HACHI. KU (KYU) JU (wym. DZIU) Nazwy elementów i technik.
Słownik wyrazów stosowanych w karate: Strefa: głowa + szyja – Jodan. tułów – Chudan. Strona: w lewo – Hidari. w prawo – Migi. Liczebniki Sinojapońskie. 1 ICHI.
Słownik Ćwiczymy, aby stale poprawiać nasze umiejętności, a każdy etap naszego rozwoju na drodze karate, zamykamy egzaminem. Poniżej możecie pobrać podręczny słownik z najważniejszymi pojęciami dotyczącymi karate, których znajomość jest niezbędna do zdania egzaminu.
Słownik podstawowych wyrazów oraz liczebniki i powierzchnie uderzające i blokujące stosowane w karate.
karate kara (puste, nagie, bez broni) – te (ręce) sztuka walki pustymi rękoma – bez używania broni, stworzona przez Okinawańczyków; Nazwa karate została zatwierdzona dopiero w 1936 roku, wcześniej używane to: tote lub Okinawa-te
