Search results
Rachela to jedna z postaci kobiecych przedstawionych w dramacie Stanisława Wyspiańskiego „Wesele”. Na jej przykładzie, autor próbował sportretować kobietę wyemancypowaną , która wyrywa się ze schematu żony i matki, zainteresowanej wyłącznie domowym ogniskiem.
Rachela (także Rachel) – jedna z bohaterek dramatu Stanisława Wyspiańskiego Wesele, a także jego ekranizacji. Pierwowzorem postaci była Józefa Singer. Rachela to Żydówka, córka właściciela karczmy w Bronowicach, o poetyckim (chwilami wręcz mistycznym) usposobieniu.
Charakterystyka. Rachela pojawia się w *Weselu* już w scenie zapowiadanej przez swojego ojca, Żyda. Ojciec przedstawia ją jako nowoczesną kobietę, wyróżniającą się na tle innych.
Rachela jest młodą żydowską dziewczyną, córką bronowickiego karczmarza, która nie została przez nikogo zaproszona na wesele, ale postanowiła się na nim i tak pojawić – zwyciężyła w niej ciekawość ludzi z miasta, z którymi wcześniej miała bardzo znikomy kontakt.
Rachel poetycko opowiada o tym, co widzi na weselu, porównując chatę weselną do rozśpiewanych słowików, a stroje do tęczy. Rozmawiają z Panem młodym o ćmach, które bezmyślnie pędzą do ognia świecy, tracąc życie u celu.
Rachela przyszła ponownie na wesele, gdyż intuicyjnie wyczuła, „że się tu zaczyna coś dziać”. Poeta spostrzega nagle brak chochoła przed chatą - „Ktoś wyrwał krzew różany”. Potwierdza też, że w chacie mają miejsce niesamowite rzeczy - „dwór się od poezji trzęsie”.
Wesele – bohaterowie. Autorka charakterystyk bohaterów: Adrianna Strużyńska. Redakcja: Gabriela Adamczyk. Podczas tworzenia dramatu „Wesele”, Stanisław Wyspiański inspirował się prawdziwą uroczystością, mianowicie ślubem poety Lucjana Rydla i chłopki Jadwigi Miko ...
