Search results
Polska Partia Socjalistyczna (PPS) – polska partia polityczna o charakterze niepodległościowym, socjalistycznym i pracowniczym (klasyfikowana w grupie partii lewicowych), założona w listopadzie 1892 podczas tzw. zjazdu paryskiego jako Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich. Jedna z najważniejszych w Polsce sił politycznych do 1948.
W grudniu 1918 roku doszło do połączenia z PPS-Lewicą, w wyniku którego powstała Komunistyczna Partia Polski. Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR) - partia komunistyczna, sprawująca dyktatorskie rządy w Polsce Ludowej, w latach 1948-1989. Realizowała program marksizmu-leninizmu.
Polska Partia Socjalistyczna (PPS), partia polityczna, założona XI 1892 na zjeździe socjalistów w Paryżu przez działaczy II Proletariatu, Zjednoczenia Robotniczego, Związku Robotników Polskich i Gminy Narodowo-Socjalistycznej; działała w Królestwie Pol.; jednocześnie powstał Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich.
PPS łączył w swoim programie idee narodowe i socjalistyczne. Jego członkowie dążyli do poprawy warunków życia robotnika i zwiększenia jego praw względem pracodawców. Oprócz tego partia ta chciała odbudowy silnej i niepodległej Polski, złączonej z trzech zaborów.
Uchwalony został nowy Statut PPS, który w oparciu o Statut z 2000 roku porządkował życie wewnętrzne, tworzył formalnie instytucję Przewodniczącego Rady Naczelnej oraz nadawał uprawnienia reprezentacji na zewnątrz w sprawach politycznych Prezydium Rady Naczelnej.
Polska Partia Socjalistyczna, będąc wyrazicielką potrzeb i dążeń klasy robotniczej, stawia sobie za cel zniesienie wyzysku i ucisku wszelkiego rodzaju. W imię tego PPS w łączności z proletariatem całego świata prowadzi walkę o całkowitą zmianę ustroju społecznego.
Ogólno demokratyczny charakter programu zbliżał PPS do środowisk robotniczych, inteligenckich i postępowego chłopstwa, spragnionych wolności. Program tworzył, w pewnym sensie, nowe otwarcie polityczne, które zostało właściwie odebrane w polskim społeczeństwie.
