Search results
Polska Partia Socjalistyczna (PPS) – polska partia polityczna o charakterze niepodległościowym, socjalistycznym i pracowniczym (klasyfikowana w grupie partii lewicowych), założona w listopadzie 1892 podczas tzw. zjazdu paryskiego jako Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich. Jedna z najważniejszych w Polsce sił politycznych do 1948.
W grudniu 1918 roku doszło do połączenia z PPS-Lewicą, w wyniku którego powstała Komunistyczna Partia Polski. Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR) - partia komunistyczna, sprawująca dyktatorskie rządy w Polsce Ludowej, w latach 1948-1989. Realizowała program marksizmu-leninizmu.
PPS łączył w swoim programie idee narodowe i socjalistyczne. Jego członkowie dążyli do poprawy warunków życia robotnika i zwiększenia jego praw względem pracodawców. Oprócz tego partia ta chciała odbudowy silnej i niepodległej Polski, złączonej z trzech zaborów.
Polska Partia Socjalistyczna (PPS), partia polityczna, założona XI 1892 na zjeździe socjalistów w Paryżu przez działaczy II Proletariatu, Zjednoczenia Robotniczego, Związku Robotników Polskich i Gminy Narodowo-Socjalistycznej; działała w Królestwie Pol.; jednocześnie powstał Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich.
Dziś polska partia socjalistyczna może i powinna wytworzyć politycznie samodzielne bataliony robotnicze, które świadome swych celów i dróg dopną z hasłem socjalizmu tego, czego romantyczny demokratyzm nie osiągnął i osiągnąć nie mógł.
PPS w przeciwieństwie do innych ruchów politycznych na ziemiach polskich m.in. narodowej demokracji nie godziła się na kompromisy, jej głównym celem było bezwzględne wykorzystanie zmieniających się w skali Europy warunków i wydarzeń do odbudowy państwa polskiego.
W lutym 1937 roku na XXIV Kongresie PPS został przyjęty Program Radomski. Miał ogromne znaczenie dla socjalistycznej myśli lewicowej w Polsce na dalszych etapach historycznych: podczas II wojny światowej i organizowania państwa w nowych warunkach po wyzwoleniu.
