Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Polska Partia Socjalistyczna (PPS) – polska partia polityczna o charakterze niepodległościowym, socjalistycznym i pracowniczym (klasyfikowana w grupie partii lewicowych), założona w listopadzie 1892 podczas tzw. zjazdu paryskiego jako Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich. Jedna z najważniejszych w Polsce sił politycznych do 1948.

  2. W grudniu 1918 roku doszło do połączenia z PPS-Lewicą, w wyniku którego powstała Komunistyczna Partia Polski. Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR) - partia komunistyczna, sprawująca dyktatorskie rządy w Polsce Ludowej, w latach 1948-1989. Realizowała program marksizmu-leninizmu.

  3. Z elementu „walka o sprawiedliwość społeczną” należy wywodzić w całym okresie od 1892 roku myśl polityczną PPS i działania zmierzające do realizacji idei państwa dobrobytu, opartego o zasady wolności obywatelskiej, równości i sprawiedliwości.

  4. Polska Partia Socjalistyczna (PPS), partia polityczna, założona XI 1892 na zjeździe socjalistów w Paryżu przez działaczy II Proletariatu, Zjednoczenia Robotniczego, Związku Robotników Polskich i Gminy Narodowo-Socjalistycznej; działała w Królestwie Pol.; jednocześnie powstał Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich.

  5. PPS w przeciwieństwie do innych ruchów politycznych na ziemiach polskich m.in. narodowej demokracji nie godziła się na kompromisy, jej głównym celem było bezwzględne wykorzystanie zmieniających się w skali Europy warunków i wydarzeń do odbudowy państwa polskiego.

  6. 1. zwoływana jest przez Radę Wojewódzką na wniosek władz naczelnych partii, bądź na skutek własnej uchwały, albo też na pisemny wniosek 1/3 członków PPS danego województwa – w ciągu miesiąca od dnia otrzymania prawomocnego wniosku. Wniosek określa cel zwołania Nadzwyczajnej Konferencji Wojewódzkiej. 2.

  7. Zwraca szczególną uwagę na sam proces zjednoczeniowy PPR PPS i w ramach działań na rzecz sowietyzacji Polski po 1945 r. Do jego napisania wykorzystano materiały zgro - madzone w Archiwum Jugosławii Belgradzie, w a także literaturę przedmiotu. Są to przede wszystkim źródła partyjne, zawierające analizy dyplomatów akredytowanych

  1. Ludzie szukają również