Search results
Polimer to duża cząsteczka składająca się z łańcuchów lub pierścieni połączonych, powtarzających się podjednostek, zwanych monomerami. Polimery mają zwykle wysokie temperatury topnienia i wrzenia. Ponieważ cząsteczki składają się z wielu monomerów, polimery mają zwykle duże masy cząsteczkowe.
- Czym Dokładnie Jest Makrocząsteczka
Co to jest polimer? Definicja i przykłady. 09 Sep, 2019....
- বাংলা Bāŋlā
একটি পলিমারের সংজ্ঞা পান কারণ শব্দটি বিজ্ঞানে ব্যবহৃত হয়...
- Deutsch
Informieren Sie sich über die Definition eines Polymers, wie...
- Suomi
Sana polymeeri tulee kreikkalaisesta etuliitteestä poly-,...
- Czym Dokładnie Jest Makrocząsteczka
Polimery to substancje chemiczne o bardzo dużej masie cząsteczkowej, które składają się z wielokrotnie powtórzonych jednostek zwanych merami. Materiały te mają unikalne właściwości, w zależności od rodzaju łączonych cząsteczek i sposobu ich wiązania. Niektóre polimery zginają się i rozciągają, podobnie jak guma i poliester.
WSTĘP. Polimeryzacją nazywamy reakcję łączenia się cząsteczek niektórych związków organicznych w długie łańcuchy bądź sieci – makrocząsteczki o masie cząsteczkowej przekraczającej 10 000u. Cząsteczki mające zdolność do takich reakcji nazywamy monomerami, a powstające w wyniku reakcji makrocząsteczki. polimerami.
Polimer to wielkocząsteczkowy związek powstający na skutek polaczenia się (polimeryzacji) ze sobą mniejszych cząsteczek zwanych monomerami. Wsród polimerów możemy wyróżnić dwie podstawowe grupy:
Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC) oraz Chemical Abstracts Service zalecają stosowanie poniższych zasad w celu nazewnictwa polimerów i opisu ich struktur chemicznych. Natomiast szczegółowe zasady nazewnictwa można znaleźć w IUPAC Purple Book.
Polimeryzacja to reakcja, w wyniku której związek chemiczny o małej masie cząsteczkowej zwany monomerem lub mieszanina kilku takich związków reagują same z sobą, aż do wyczerpania wolnych grup funkcyjnych, w wyniku czego powstają cząsteczki o wielokrotnie większej masie cząsteczkowej od substratów, tworząc polimer.
Polimer: poliwęglan (nazwa pochodzi od grupy CO 3 – jak w reszcie kwasu węglowego) Przykład: poliwęglan z fosgenu i bisfenolu A Właściwości: przeźroczyste termoplasty o bardzo dobrych własnościach mechanicznych (udarność, odporność na ściskanie), odporne na znaczne różnice ciśnień.
