Search results
To nie organista wybiera śpiew, to liturgia Kościoła daje nam konkretne teksty do śpiewu. Są to zazwyczaj teksty biblijne, co sprawia, że Msza Trydencka jest przepełniona Pismem Świętym. Posłuchajmy przykładowego introitu z IX Niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego.
9 lip 2007 · Msza rozpoczynała się ona u stóp ołtarza ministranturą, czyli dialogiem kapłana z ministrantem. Był on prowadzony w całości po łacinie, a teksty były zaczerpnięte głównie z Psalmów i głosiły radość z uczestnictwa we Mszy, przepraszały Boga za popełnione grzechy i wyrażały gotowość poprawy.
Msza trydencka to po prostu ta sama Msza Święta, która była stale i wszędzie na świecie odprawiana w Kościele katolickim — w niemal niezmienionej formie — przez kilkanaście wieków, aż do reform w liturgii po Soborze Watykańskim II. Jej potoczna nazwa pochodzi od Soboru Trydenckiego obradującego w XVI wieku.
Są dwie podstawowe, różniące się formą wersje Mszy Świętej w rycie trydenckim. 1. Czytana (cicha) – przy ołtarzu zapalane są 2 świece – jest to naprawdę cicha Msza. Tak cicha, że pierwsze wrażenie jest: „Czy oni wszyscy pousypiali? Dlaczego nic się nie dzieje?” Spokojnie, to właśnie tak ma wyglądać; 2.
Do podstawowych cech Mszy trydenckiej, które jednocześnie odróżnią ją od mszą posoborowej, należą: 1) Język – Msza trydencka sprawowana jest po łacinie; 2) Pozycja kapłana – kapłan stoi odwrócony plecami do ludu, ale twarzą do krzyża; 3) Śpiewy gregoriańskie; 4) Cicho wypowiadane formuły modlitewne; 5) Bogactwo gestów liturgicznych celebransa;
Terminem Msza trydencka popularnie określa się tradycyjną Mszę rzymską, która rozwijała się organicznie od starożytności i aż do końca lat 60. XX wieku była powszechną formą sprawowania Ofiary w Kościele rzymskokatolickim. Mówiąc pokrótce ten obrządek charakteryzuje się: Skąd się wzięła ta forma Mszy i kiedy przestała być używana?
25 wrz 2007 · Na Soborze Trydenckim przypomniano, że Msza Święta jest uobecnieniem tej ofiary, którą Chrystus złożył Ojcu na ołtarzu krzyża. Sobór przygotował drogę do pełnej jednolitości liturgii na Zachodzie, pod kierunkiem papieża.
