Search results
Otello to tragedia, która powstała między 1602 a 1604 rokiem. Tytułowy bohater, który jest dowódcą weneckiej armii, poślubia Desdemonę. Kierowany przez Jagona, który pragnie się zemścić, zaczyna bezpodstawnie podejrzewać swoją żonę o zdradę.
- Miłość
Pomóż uwolnić książkę! Franz Kafka - Proces do końca...
- Ogród
Motyw: Ogród. Zasadniczo ogród stanowi przeciwieństwo...
- Zazdrość
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację...
- Morderstwo
Motyw: Morderstwo. Wyróżniliśmy spośród zbrodni tę...
- Zwątpienie
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację...
- Klęska
Przekaż 1,5%. Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS...
- Miłość
Leon Ulrich. Wstęp. „Był niegdyć [1] w Wenecji Maur bardzo waleczny, którego męstwo i dowody roztropności a biegłości, czasu wojny okazane, uczyniły drogim w oczach starszyzny Rzeczypospolitej.
WILLIAM SHAKESPEARE. Otello. . . . olite. I stało się, że cnotliwa niewiasta, cudowne piękności, imieniem Desdemona, uwiedziona, nie żądzą akąś skrytą, ale cnotą onego Maura, pokochała go, a on też uęty pięknością i szlachetnymi uczuciami one kobiety, rozgorzał .
Maur Otello żeni się z córką weneckiego senatora Desdemoną. Za sprawą intryg – mimo że żona jest mu wierna – Otella ogarnia obsesyjna zazdrość. Sztuka została po raz pierwszy wystawiona przez trupę Jego Królewskiej Mości w pałacu Whitehall dla króla Jakuba I 1 listopada 1604.
Otello stanowi studium dramatycznych, wielkich uczuć – niepohamowanej zazdrości (Otello) i paranoicznej żądzy zemsty (Jago). Na język polski Otella tłumaczyli Józef Paszkowski (wyd. 1875), Leon Ulrich (wyd. 1875), Szczęsny Kluczycki (wyd. 1880), Zofia Siwicka (wyd. 1950), Krystyna Berwińska (wyd. 1956), Jerzy S. Sito (wyd. 1985 ...
Otello – tragedia Wiliama Szekspira: wydanie z 1895 roku – przekład Józefa Paszkowskiego ze zbioru Dzieła Wiliama Szekspira Tom I; wydanie z 1925 roku – przekład Józefa Paszkowskiego; wydanie z 1895 roku – przekład Leona Ulricha ze zbioru Dzieła dramatyczne Williama Shakespeare (Szekspira) w dwunastu tomach. Tom V
Otello Wstęp „Był niegdyć w Wenecji Maur bardzo waleczny, którego męstwo i dowody roztropności a biegłości, czasu wojny okazane, uczyniły drogim w oczach starszyzny Rzeczypospolitej. I stało się, że cnotliwa niewiasta, cudownej piękności, imieniem Desdemona, uwiedziona, nie żądzą jakąś skrytą, ale cnotą onego Maura, pokochała go, a on też ujęty pięknością i ...
