Search results
Otello to tragedia, która powstała między 1602 a 1604 rokiem. Tytułowy bohater, który jest dowódcą weneckiej armii, poślubia Desdemonę. Kierowany przez Jagona, który pragnie się zemścić, zaczyna bezpodstawnie podejrzewać swoją żonę o zdradę.
- Miłość
Pomóż uwolnić książkę! Franz Kafka - Proces do końca...
- Ogród
Tworzenie ogrodu to próba uporządkowania natury na sposób...
- Zazdrość
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację...
- Morderstwo
Motyw: Morderstwo. Wyróżniliśmy spośród zbrodni tę...
- Zwątpienie
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację...
- Klęska
Przekaż 1,5%. Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS...
- Miłość
O Maurach w Hiszpanii prawiono cuda jako o narodzie rycerskim, krwi gorącej, namiętnym jak Otello i jak on szlachetnym. W roku 1601, na rok przed pierwszym przedstawieniem Otella na scenie, królowa Elżbieta przyjmowała na swym dworze ogorzałych maurytańskich posłów, którym Szekspir mógł się przypatrzeć. 11
W Kupcu Weneckim książę marokański, zarówno ak Maur w Otellu, est porównany do diabła. Prawda, że Aaron w Tytusie zowie się tak samo „Moor”, a est Murzynem awnie — lecz i to nie przesądza o Otellu. Szlachetność ta i męstwo, które u ęły Des-demonę, były cechą Maurów, nigdy Murzynów. Negr w XVI wieku był uważanym za
Otello (ang. Othello) – tragedia Williama Shakespeare’a napisana prawdopodobnie ok. 1602–1604 [1]. Maur Otello żeni się z córką weneckiego senatora Desdemoną. Za sprawą intryg – mimo że żona jest mu wierna – Otella ogarnia obsesyjna zazdrość.
Otello (ang. Othello) – tragedia Williama Shakespeare’a napisana prawdopodobnie ok. 1602–1604 [1]. Maur Otello żeni się z córką weneckiego senatora Desdemoną. Za sprawą intryg – mimo że żona jest mu wierna – Otella ogarnia obsesyjna zazdrość.
Otello – tragedia Wiliama Szekspira: wydanie z 1895 roku – przekład Józefa Paszkowskiego ze zbioru Dzieła Wiliama Szekspira Tom I; wydanie z 1925 roku – przekład Józefa Paszkowskiego; wydanie z 1895 roku – przekład Leona Ulricha ze zbioru Dzieła dramatyczne Williama Shakespeare (Szekspira) w dwunastu tomach. Tom V
Zwrócić należy uwagę na niektóre konkretne, a typowe przykłady tego, jak ojcowie starają się sprostać swojej roli (np. ojciec tytułowego bohatera w noweli Doktor Piotr). Jednocześnie motyw niesie ze sobą niebagatelne znaczenia metaforyczne.
