Search results
Z tej treści poeta zbudował dramat, w którym nie tyle Otello sam, jak idealnej, anielskiej cierpliwości łagodności Desdemona i najszkaradniejszej przewrotności Jago, są postaciami głównymi. Ostatni jest sprężyną główną, poruszającą całym dramatem.
Otello to tragedia, która powstała między 1602 a 1604 rokiem. Tytułowy bohater, który jest dowódcą weneckiej armii, poślubia Desdemonę. Kierowany przez Jagona, który pragnie się zemścić, zaczyna bezpodstawnie podejrzewać swoją żonę o zdradę.
Otello. Ni kroku dalej! niech się nikt nie waży, Z moich ni twoich, ręki wznieść do góry! Gdybym chciał walczyć, wiem, jak szabli dobyć Bez waszych podniet. Gdzie chcesz, abym poszedł Na zaskarżenie twoje odpowiedzieć? Brabanc. Do turmy, póki nie przyjdzie godzina, W której cię wezwie sąd do zdania liczby! Otello.
erów. Sam Otello, natura pierwotna, przyswoona, ułagodzona, za na-mnieszym dotknięciem stae się znowu synem pustyni, dziecięciem A. yki. Stosunek ego do zepsutego płodu cywilizaci fałszywe, przegniłe, rozuzdane, polerowane na po-zór, a szkaradne wewnątrz, którą przedstawia Jago, odmalowany po mistr.
Othello) – tragedia Williama Shakespeare’a napisana prawdopodobnie ok. 1602–1604 [1]. Maur Otello żeni się z córką weneckiego senatora Desdemoną. Za sprawą intryg – mimo że żona jest mu wierna – Otella ogarnia obsesyjna zazdrość.
Otello to tragedia, która powstała między 1602 a 1604 rokiem. Tytułowy bohater, który jest dowódcą weneckiej armii, poślubia Desdemonę. Kierowany przez Jagona, który pragnie się zemścić, zaczyna bezpodstawnie podejrzewać swoją żonę o zdradę. Średnia ocen.
Otello. O, bez wątpienia! Jago, mędrzec z ciebie. Jago. Odejdź na stronę a cierpliwie słuchaj. Kiedyś tu leżał powalony żalem. I namiętnością duszy twej niegodną, Wszedł Kassyo, ale odejść go skłoniłem, Twą słabość zręcznym tłómacząc pozorem.
