Search results
Łotr to ślizki i subtelny, wynalazca okazyi, którego oczy umieją chytrze bić fałszywą monetę sposobności, gdy mu zbywa na prawdziwej; łotr wierutny, wcielony dyabeł, a dotego piękny, młody, mający za sobą wszystko, za czem niedoświadczone głowy szaleją. Morowy łotr stemplowany, a kobieta oczyma już do niego strzyże.
Othello) – tragedia Williama Shakespeare’a napisana prawdopodobnie ok. 1602–1604 [1]. Maur Otello żeni się z córką weneckiego senatora Desdemoną. Za sprawą intryg – mimo że żona jest mu wierna – Otella ogarnia obsesyjna zazdrość.
Tema djela: Tragična ljubav tamnoputog maurskog generala Otela i ljepotice Dezdemone. Ideja djela: Rasne predrasude, manipulacije i ljubomora dovode do destrukcije osobe i njenog duha te su to sveprisutne društvene boljke od kojih se treba ograditi, u suprotnom, dolazi do tragičnih scenarija.
William Shakespeare Otello tłum. Leon Ulrich. Wstęp. „Był niegdyć [1] w Wenecji Maur bardzo waleczny, którego męstwo i dowody roztropności a biegłości, czasu wojny okazane, uczyniły drogim w oczach starszyzny Rzeczypospolitej.
Otello. Jakeś mógł tak się zapomnieć, Michale? Kassyo. Wybacz mi, wodzu, nie mogę rzec słowa. Otello. Zacny Montano, znany byłeś z taktu; Wysoko cenił świąt rozwagę twoją W tak młodym wieku, i twe imię brzmiało Pochwalnie w ustach najświatlejszych sędziów. Skądże ci przyszło kazić tak swą przeszłość
Otello (wł. Otello ossia Il moro di Venezia) – opera seria w trzech aktach skomponowana przez Gioacchina Rossiniego, do której libretto napisał Berio di Salsa. Wystawiona po raz pierwszy w Teatro del Fondo w Neapolu w 1816 roku.
Na placu przed zamkiem gubernatora Cypru gromadzą się ludzie zaniepokojeni zmaganiami z potężnymi falami powracających z wojny okrętów dowodzonych przez weneckiego generała Otella. Tylko jeden z żołnierzy, chorąży Jago, nie życzy statkom pomyślnego powrotu do portu.