Search results
W roku 1601, na rok przed pierwszym przedstawieniem Otella na scenie, królowa Elżbieta przyjmowała na swym dworze ogorzałych maurytańskich posłów, którym Szekspir mógł się przypatrzeć. 11 Dla nas zdaje się nie ulegać wątpliwości, że tradycje teatralne zostały zwichnięte.
1 - sve je tek praćakanje Bez prakse. 2 To je sva mu vojnička Vrsnoća. Ali on je izabran, Gospodine, a mene, čiju je Valjanost i sâm često vidio Na Rodu, Cipru 3 i po ostalom I kršćanskom i poganskome svijetu - U zavjetrinu bacio me taj Račundžija, da, taj piskaralo. Dakako, on je moro poručnik Da postane, a ja - da prostite!
Otello, moro, generale dell'Armata Veneta (tenor) Jago, alfiere (baritone) Cassio, capo di Squadra (tenor) Roderigo, gentiluomo Veneziano (tenor) Lodovico, Ambasciatore della Repubblica Veneta (bass) Montano, predecessore di Otello nel governo dell'Isola di Cipro (bass) Un Araldo (bass)
ОТЕЛО (Otello) – музичка драма у 4 чина. Музика: Ђузепе Верди. Либрето (по Шекспиру): Ариго Боито. Прво извођење у Милану, 5. II 1887, у нашој земљи 10. X 1899. у ХНК у Згбу.
Tema djela: Tragična ljubav tamnoputog maurskog generala Otela i ljepotice Dezdemone. Ideja djela: Rasne predrasude, manipulacije i ljubomora dovode do destrukcije osobe i njenog duha te su to sveprisutne društvene boljke od kojih se treba ograditi, u suprotnom, dolazi do tragičnih scenarija.
Othello) – tragedia Williama Shakespeare’a napisana prawdopodobnie ok. 1602–1604 [1]. Maur Otello żeni się z córką weneckiego senatora Desdemoną. Za sprawą intryg – mimo że żona jest mu wierna – Otella ogarnia obsesyjna zazdrość.
Vrijeme radnje: 1489. – 1570. godina. Tema djela: tragična ljubav tamnoputog maurskog generala Otela i Dezdemone; Otelova ljubomora koja vodi do sklonosti nesigurnosti i pretjeranoj reakciji, a na kraju i ubojstvu; manipulacije i ostala Jagova djela za koje nemaju osnovanu motivaciju.
