Search results
1niegdyć (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski] -kiem. Było to trudne, póki się zręczność2 nie p. dała. Wkrótce potem, gdy oficer żołnierza na warcie zranił mieczem, Maur mu odął ego dow�. dztwo. Desdemona zmartwiona tym, usiłowała go z mężem po. zymie. — Może też, rzekł zdraca, Desdemona nie bez przyczyny tak go mile. widzi. — Dlaczegożby? zapyta�.
Leon Ulrich. Wstęp. „Był niegdyć [1] w Wenecji Maur bardzo waleczny, którego męstwo i dowody roztropności a biegłości, czasu wojny okazane, uczyniły drogim w oczach starszyzny Rzeczypospolitej.
Otello to tragedia, która powstała między 1602 a 1604 rokiem. Tytułowy bohater, który jest dowódcą weneckiej armii, poślubia Desdemonę. Kierowany przez Jagona, który pragnie się zemścić, zaczyna bezpodstawnie podejrzewać swoją żonę o zdradę.
Pomnij, że jesteś na śmiertelnem łożu! Desdem. Lecz ach! nie umrę jeszcze! Otello. Tak, natychmiast! Więc szczerze wyznaj wszystkie grzechy twoje, Bo przecząc jeden po drugim przysięgą, Nie zdołasz zmienić silnych postanowień, Które szaleją w mej śmiertelnej duszy.
Othello) – tragedia Williama Shakespeare’a napisana prawdopodobnie ok. 1602–1604 [1]. Maur Otello żeni się z córką weneckiego senatora Desdemoną. Za sprawą intryg – mimo że żona jest mu wierna – Otella ogarnia obsesyjna zazdrość.
Choćby mi wydał najkrwawsze rozkazy, Sumienie moje zgryzoty nie znajdzie, Aby mnie wstrzymać. Otello. Miłość twą przyjmuję, Nie czczą podzięką, ale chętnem sercem, I bez przewłoki na próbę ją stawiam. Powiedz mi, Jago, nim dzień trzeci minie: Kassyo nie żyje.
Otello. Znam ja cię, Jago; widzę, przez uczciwość I przyjaźń, sprawy pragniesz zmniejszyć wagę, Ocalić Kassya. Kassyo, choć cię kocham, Od dziś nie jesteś moim porucznikiem.
