Search results
stać. — Kochany mężu! co znaczą te myśli, które ci serce por. szaą? Pódę za tobą, gdziekolwiek się udasz, gdyby przez ogień trzeba iść w koszuli edne, i to bym uczyniła, a cóż znaczy z tobą się puścić na okręcie mocnym i dobrze opat. zonym? Maur obął rękami szyę żony, i ca-łuącą czule, rzekł: Niech nas Bóg długo uchowa, droga moa, z tą miło.
O Maurach w Hiszpanii prawiono cuda jako o narodzie rycerskim, krwi gorącej, namiętnym jak Otello i jak on szlachetnym. W roku 1601, na rok przed pierwszym przedstawieniem Otella na scenie, królowa Elżbieta przyjmowała na swym dworze ogorzałych maurytańskich posłów, którym Szekspir mógł się przypatrzeć. 11
Otello. O, bez wątpienia! Jago, mędrzec z ciebie. Jago. Odejdź na stronę a cierpliwie słuchaj. Kiedyś tu leżał powalony żalem. I namiętnością duszy twej niegodną, Wszedł Kassyo, ale odejść go skłoniłem, Twą słabość zręcznym tłómacząc pozorem.
OTELLO Na Boga! rad bym był o tym zapomnieć. Mówiłeś - o, ta myśl krąży w mej duszy, Jak kruk nad domem dotkniętym zarazą, W złowieszczy sposób dla wszystkich - mówiłeś, Że on tę chustkę posiada. JAGO Cóż z tego? OTELLO Zaprawdę, nie jest to wcale pomyślne. JAGO A gdybym też był mówił, że widziałem,
Otello, zasoby wyspy znane ci są najlepiej; a choć nasz tameczny namiestnik posiada niewątpliwe zdolności, opinia, wszechwładna pani wypadków, więcej liczy na ciebie. Musisz więc blask swojego szczęścia przyćmić tą twardą a niebezpieczną wyprawą.
Otello. Z kłamstwem na ustach poszła w piekła ogień: Ja ją zabiłem! Emilia. Tem czystszym aniołem Ona, czarniejszym dyabłem ty, morderco! Otello. Żyła nierządnie, była mi niewierną. Emilia. Ty ją potwarzasz, a sam dyabłem jesteś. Otello. Jak fale wody była mi fałszywą. Emilia. A ty jak ogień jesteś popędliwy,
Otello to tragedia, która powstała między 1602 a 1604 rokiem. Tytułowy bohater, który jest dowódcą weneckiej armii, poślubia Desdemonę. Kierowany przez Jagona, który pragnie się zemścić, zaczyna bezpodstawnie podejrzewać swoją żonę o zdradę.
