Search results
WILLIAM SHAKESPEARE. Otello. . . . olite. I stało się, że cnotliwa niewiasta, cudowne piękności, imieniem Desdemona, uwiedziona, nie żądzą akąś skrytą, ale cnotą onego Maura, pokochała go, a on też uęty pięknością i szlachetnymi uczuciami one kobiety, rozgorzał .
Drugi raz ukazał się Otello już w wydaniu zbiorowym (folio) 1623 roku podzielony na akty i sceny. Rękopism roku 1622, różni się od tego, który służył wydawcom 1623 roku, oba dopełniają się wzajemnie.
Łotr to ślizki i subtelny, wynalazca okazyi, którego oczy umieją chytrze bić fałszywą monetę sposobności, gdy mu zbywa na prawdziwej; łotr wierutny, wcielony dyabeł, a dotego piękny, młody, mający za sobą wszystko, za czem niedoświadczone głowy szaleją. Morowy łotr stemplowany, a kobieta oczyma już do niego strzyże.
Otello. Czułżem rozkosze ukradzione przez nią? Jam ich nie widział, nie myślałem o nich; Spałem spokojny, byłem wesół, Kassya Całunków na jej ustach nie znalazłem. Komu skradzionych nie potrzeba skarbów, Nie mów mu o nich, nie jest okradziony. Jago. Z boleścią słucham słów twoich, mój wodzu. Otello.
Otello. tłum. Leon Ulrich. pobierz książkę. czytaj online. Otello to tragedia, która powstała między 1602 a 1604 rokiem. Tytułowy bohater, który jest dowódcą weneckiej armii, poślubia Desdemonę. Kierowany przez Jagona, który pragnie się zemścić, zaczyna bezpodstawnie podejrzewać swoją żonę o zdradę. Spis treści: Wstęp. Otello. AKT PIERWSZY.
Otello. Pójdźmy na zamek. Tak więc, przyjaciele, Wojna skończona. Turcy potonęli. Jakże się macie, moi dobrzy, moi Starzy znajomi? Luba, znajdziesz w Cyprze Dobre przyjęcie, bo mam na tej wyspie Wielu życzliwych. O, najukochańsza, Nie kleją mi się wyrazy, majaczę Ze zbytku szczęścia. Proszę cię, Jagonie, Każ moje skrzynie ...
Otello (ang. Othello) – tragedia Williama Shakespeare’a napisana prawdopodobnie ok. 1602–1604 [1]. Maur Otello żeni się z córką weneckiego senatora Desdemoną. Za sprawą intryg – mimo że żona jest mu wierna – Otella ogarnia obsesyjna zazdrość.
