Search results
Po dziesięciu latach przygotowań 1 stycznia 1999 r. euro weszło w życie. Przez pierwsze trzy lata było „niewidzialną” walutą, stosowaną wyłącznie do celów rachunkowości oraz płatności elektronicznych. Monety i banknoty weszły w życie 1 stycznia 2002 r. w 12 krajach UE, powodując największą w historii wymianę gotówki.
Pierwsze plany utworzenia unii walutowej pojawiły się już w latach 60. XX wieku, lecz dopiero w latach 70. opracowano plan wprowadzenia wspólnej waluty, a w 1979 roku powstał europejski system walutowy. W 1986 ECU zostało trzecią walutą na świecie, w której emitowano obligacje międzynarodowe.
Hiszpania (4 zwycięstwa) Mistrzostwa Europy w piłce nożnej mężczyzn (inaczej Euro [1], polski skrót ME) – rozgrywki sportowe, cyklicznie organizowane przez Unię Europejskich Związków Piłkarskich (UEFA) dla europejskich piłkarskich reprezentacji krajowych seniorów.
Wspólna waluta europejska – euro – zaczęła funkcjonować 1 stycznia 1999 r. Przez kolejne trzy lata była to jednak waluta wirtualna, używana głównie przez banki i rynki finansowe. Dla większości ludzi euro nabrało realnych kształtów dopiero 1 stycznia 2002 r. Tego dnia do obiegu weszły banknoty
W przewodniku zaprezentowano podstawowe fakty na temat euro. Przedstawiono w nim także krótką historię euro, powody powstania tej waluty i korzyści z niej płynące. Na końcu przewodnika zamieszczono oś czasu, za pomocą której dokładnie pokazano najważniejsze wydarzenia z historii euro.
Euro zostało prawnym środkiem płatniczym w dniu 1 stycznia 1999 roku. W początkowych stadiach rozwoju funkcjonowało jednak w formie bezgotówkowej (etap trzeci planu Delorsa). W obiegu używano nadal walut krajowych.
O godzinie 2 dnia 6 czerwca (1944 roku) grupa szturmowa 6 dywizji powietrznej została zrzucona w pobliżu Benouville w celu uchwycenia mostów na kanale Caen i rzece Orne. Zaskoczenie było zupełne: oba mosty zdobyto nietknięte i utworzono silne przyczółki.
