Search results
Staff Leopold. Nike z Samotraki. W wietrznych fałdach twych wiotkich. szat słyszę muzykę. Lotu, którego nie prześcigną ptaki. Czarująca bogini triumfu, o Nike. Co od wieków zdyszana leci z Samotraki. Pośpiech potężnych skrzydeł twych powietrze chłoszcze. Niosąc zwycięstwo, sławę i liście laurowe. Nie pragnę ich. I temu jedynie zazdroszczę.
Ty jesteś jak paryska Nike z Samotraki, o miłości nieuciszona! Choć zabita, lecz biegniesz z zapałem jednakim wyciągając odcięte ramiona... Czytaj dalej: Miłość (Nie widziałam cię już od miesiąca) - Maria Pawlikowska-Jasnorzewska.
Ty jesteś jak paryska Nike z Samotraki, o miłości nieuciszona! Choć zabita, lecz biegniesz z zapałem jadnakim wyciągając odcięte ramiona...
Tytuł odwołuje się do postaci Nike, greckiej bogini zwycięstwa. W treści autorka precyzuje jednak, że chodzi jej o konkretne ukazanie tej postaci – mianowicie o słynną Nike z Samotraki. Jest to rzeźba przechowywana w paryskim Luwrze. Czas uszkodził posąg i bogini pozbawiona została głowy i rąk.
Nike (Pawlikowska-Jasnorzewska, 1926) Data wyd. Miejsce wyd. Ty jesteś jak paryska Nike z Samotraki o miłości nieuciszona! Choć zabita, lecz biegniesz z zapałem jednakim wyciągając odcięte ramiona... Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska.
Wiersz z gatunku liryki refleksyjnej. Składa się z 2 strof po 4 wersy. Każdy wers to 13 sylab, występują rymy przeplatające abab, żeńskie. Wiersz napisany został bardzo pięknym, ozdobnym językiem. Stanowi opis pięknej rzeźby, podkreśla zachwyt jej kształtnym ciałem.
Autor wiersza mówi o pięknie i pośpiechu Nike która leci od wieków z Samotraki i jest zadyszana z tego powodu. To kolejne uczłowieczenie bóstwa. W ostatnich wersach podmiot liryczny mówi o darach jakie niesie ze sobą Nike: zwycięstwie, sławie i liściach laurowych.
