Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Terminem neoklasycyzm określa się tendencje klasycyzujące pojawiające się w drugiej połowie XIX wieku (Johannes Brahms, Max Reger, César Franck), lecz przede wszystkim kierunek dominujący w muzyce lat międzywojennych, nawiązujący do muzyki z czasów sprzed romantyzmu, a głównie do baroku.

  2. Neoklasycyzm, jak podaje „Słownik terminów literackich”, to swoista tendencja w literaturze XX wieku, która polega na wyraźnym odwoływaniu się do tradycji (głównie prądów klasycznych: antyku, renesansu) za pomocą różnego rodzaju środków artystycznych, najczęściej zaś stylizacji.

  3. 8 paź 2024 · Neoklasycyzm ocalił ideały klasycznej starożytności, przeciwstawiając ją barokowi i rokokowi. Podkreślił prostotę, symetrię i geometrię, z wielkim wpływem Oświecenia. Osiągnął swój szczyt w architekturze, rzeźbie i malarstwie, a wielkimi przedstawicielami byli artyści tacy jak Jacques-Louis David, Ingres i Canova.

  4. 23 lip 2014 · Neoklasycyzm może być rozumiany w kategoriach historycznych, jako nurt w twórczości kompozytorskiej, zapoczątkowany w roku 1920, a więc roku skomponowania Pulcinelli Strawińskiego. Trwał on do lat 50. XX wieku, czyli do pierwszych eksperymentów w zakresie muzyki elektronicznej.

  5. Termin „neoklasycyzm” oznacza nowe ujęcie tendencji klasycystycznych w sztuce, literaturze (przede wszystkim w poezji), muzyce i architekturze. Nurt powstał pod koniec XIX wieku we Francji, gdy Jean Moreas założył w 1891 roku tzw. cole romane.

  6. Neoklasycyzm to jeden z nurtów w polskiej poezji po 1956 roku, który charakteryzuje się światopoglądowo-estetycznym powrotem do tradycji. Poeci tworzący w obrębie tego prądu odwołują się do szeroko rozumianych wzorców artystycznych zaczerpniętych z przeszłości.

  7. Neoklasycyzm to termin oznaczający nurt w literaturze, sztuce i kulturze końca XIX i XX wieku odwołujący się do klasycyzmu renesansowego i barokowego, a także do ich antycznych źródeł.

  1. Ludzie szukają również