Search results
Terminem neoklasycyzm określa się tendencje klasycyzujące pojawiające się w drugiej połowie XIX wieku (Johannes Brahms, Max Reger, César Franck), lecz przede wszystkim kierunek dominujący w muzyce lat międzywojennych, nawiązujący do muzyki z czasów sprzed romantyzmu, a głównie do baroku.
8 paź 2024 · W przeciwieństwie do rokoka i baroku, neoklasycyzm proponował powrót do tego, co proste i racjonalne, inspirowane tymi klasycznymi ideałami. To tutaj obserwujemy jego wpływ na różne dyscypliny: od literatury po architekturę i rzeźbę.
Neoklasycyzm to termin oznaczający nurt w literaturze, sztuce i kulturze końca XIX i XX wieku odwołujący się do klasycyzmu renesansowego i barokowego, a także do ich antycznych źródeł.
Neoklasycyzm, jak podaje „Słownik terminów literackich”, to swoista tendencja w literaturze XX wieku, która polega na wyraźnym odwoływaniu się do tradycji (głównie prądów klasycznych: antyku, renesansu) za pomocą różnego rodzaju środków artystycznych, najczęściej zaś stylizacji.
Neoklasycyzm to jeden z nurtów w polskiej poezji po 1956 roku, który charakteryzuje się światopoglądowo-estetycznym powrotem do tradycji. Poeci tworzący w obrębie tego prądu odwołują się do szeroko rozumianych wzorców artystycznych zaczerpniętych z przeszłości.
10 sty 2024 · Neoklasycyzm charakteryzował się wyraźnym naciskiem na racjonalizm, logikę i poszukiwanie porządku oraz harmonii w sztuce. Kluczowe cechy tego ruchu obejmowały równowagę, symetrię, prostotę formy, idealizację postaci i heroizm, a także odwołania do starożytnych wzorców.
Malarstwo neoklasyczne charakteryzowało się wydarzeniami, postaciami i tematami sztuki greckiej i rzymskiej. Jego pojawienie się było bardzo stymulowane przez zainteresowania naukowe w XVIII wieku, w środku Oświecenia. Po serii odkryć archeologicznych, w szczególności wykopalisk w rzymskich miastach pochowanych w Herkulanum (rozpoczętych w 1738 r.)
