Search results
Historia. Korzenie nacjonalizmu wiążą się z przełomem XV i XVI w., kiedy doszło do upadku średniowiecznego uniwersalizmu, a za sprawą reformacji władcy oparli się na rodzimych elitach, reprezentujących poszczególne państwa i narody.
Pierwsza forma nacjonalizmu pojawiła się w XVIII wieku we Francji, dostrzec go można w hasłach głoszonych przez jakobinów podczas Rewolucji Francuskiej, wówczas przybrał on postać rewolucyjną. Jednak nacjonalizm występujący we współczesnej formie, pojawił się pod koniec XIX wieku.
Pod koniec XIX w. nacjonalizm zakładał coraz częściej nieuchronność konfliktu pomiędzy narodami, służąc jako uzasadnienie wojny i ekspansji przez wykazywanie wyższości danego narodu jako „lepszego” pod względem cywilizacyjnym lub rasowym. Integralną częścią takiego nacjonalizmu był antydemokratyzm.
Nacjonalizm polski – ogół polskich nurtów prezentujących przekonania nacjonalistyczne i związanych z nimi ruchów społecznych, kulturowych oraz politycznych, który skrystalizował się w pierwszej połowie XX wieku.
Nacjonalizm – słowo uwikłane w historię. Słowo nacjonalizm jest mocno obciążone historią i niewątpliwie budzi silne kontrowersje, mimowolnie przywodząc na myśl faszyzm. Tymczasem jest to pojęcie niejednorodne, które doczekało się wielu definicji. Wśród nich są zaś także takie, które wcale nie wartościują go negatywnie.
Nowy Nacjonalizm, ang. New Nationalism, program polit. prezydenta Th. Roosevelta, sformułowany 1910, wykorzystany w kampanii prezydenckiej 1912; afrykańskie ideologie, koncepcje ideologiczne mające wytyczać drogę rozwoju społeczno-ekonomicznego i politycznego niepodległych krajów Afryki; Corradini.
Zajmując w swojej ponad dwustuletniej historii różne pozycje na horyzontalnej osi diady ideowej „lewica – prawica”, nacjonalizm okazał się zjawiskiem społecznym uniwersalnym, a przeto i – mimo licznych prognoz jego zmierzchu trwałym.