Search results
Dengan struktur kata dimaksudkan susunan bentuk bunyi ujaran atau lambang yang menjadi unit bahasa yang bermakna. Menurut Asmah Haji Omar (2015), bentuk kata pula ialah rupa unit tatabahasa sama ada bentuk tunggal atau hasil daripada proses pengimbuhan, pemajmukan dan penggandaan.
Bentuk kata ialah sesuatu unit tatabahasa, sama ada berbentuk tunggal, misalnya rumah, atau yang dihasilkan melalui beberapa proses pembentukan kata seperti proses pengimbuhan (yang menghasilkan, contohnya, perumahan), proses pemajmukan (yang menghasilkan rumah tangga) dan proses penggandaan (contohnya, rumah-rumah). [1]
Bentuk kata ialah rupa unit tatabahasa samada berbentuk tunggal atau hasil daripada proses pengimbuhan, pemajmukan dan penggandaan. Manakala, Penggolongan kata pula ialah proses menjeniskan perkataan berdasarkan keserupaan bentuk dan/atau fungsi dengan anggota lain dalam golongan yang sama.
Bentuk Kata Bahasa Melayu. Tatabahasa merupakan sistem bahasa atau peraturan tentang satu-satu cara bahasa digunakan sama ada dalam bentuk lisan atau tulisan. Tatabahasa terdiri daripada dua bahagian iaitu perkataan dan ayat. Perkataan boleh dibahagikan kepada bentuk kata dan golongan kata.
Kata memiliki pengertian sebagai sederetan huruf yang berada di antara dua spasi dan memiliki sebuah arti. Menurut bahasa sansekerta, pada awalnya unsur ini berasal dari kathā yang memiliki arti “bahasa”, “konversasi”, “cerita” atau “dongeng”.
Arti 'bentuk kata' di KBBI adalah wujud kata tertentu yang mengisi fungsi tertentu dalam paradigma, misalnya bentuk nominatif dari nomina, bentuk lampau dari verba. Inilah rangkuman definisi bentuk kata berdasarkan Kamus Bahasa Indonesia dan berbagai referensi lainnya.
Nik Safiah Karim (2010), mendefinisikan perkataan ialah satu unit ujaran yang bebas dan mengandungi makna yang terdiri daripada satu atau gabungan beberapa bentuk bunyi bahasa. Perkataan dapat dibahagikan kepada empat jenis iaitu kata tunggal, kata terbitan, kata majmuk dan kata ganda.
