Search results
Literatura polska w okresie baroku – epoka w historii literatury polskiej obejmująca okres od lat osiemdziesiątych XVI wieku do lat trzydziestych XVIII wieku. Epoka baroku w literaturze polskiej przypada mniej więcej na wiek XVII i pierwszą połowę XVIII stulecia.
Słowo poetyckie Morsztyna zaczerpnięte było z Pieśni nad pieśniami, ale w charakterystyczny dla Baroku sposób łączyło elementy religijne i erotyczne. Język Morsztyna nasycony był zmysłowością, choć opisuje miłość duszy człowieka do Boga.
Literatura polska w okresie baroku – epoka w historii literatury polskiej obejmująca okres od lat osiemdziesiątych XVI wieku do lat trzydziestych XVIII wieku.
Okres baroku to najwspanialszy czas w historii Rzeczypospolitej, która wówczas była jednym z największych mocarstw Europy. To czas ekspansji terytorialnej państwa na wschód, co wiązało się także ze znacznym przyrostem liczby ludności.
11 sty 2021 · W Polsce literatura baroku była zróżnicowana. Wśród twórców warto wyróżnić m.in. autorów dworskich (Jan Andrzej Morsztyn) czy nakierowanych bardziej filozoficznie i metafizycznie (Daniel Naborowski).
Schyłek baroku objawił się regresem kultury literackiej, która wprawdzie obfitowała w mnogość gatunków: facecji, fraszek, satyr obyczajowych i politycznych, dialogów, bajek, zagadek czy pamiętników, ale o niskich walorach artystycznych. Do nielicznych wyróżniających się poetów należał Józef Baka.
Literatura popularna obejmowała lirykę oraz formy dramatyczne: misteria, intermedia; wśród utworów teatru ulicznego szczególne miejsce zajęła J. Gawatowicza Tragedia, albo Wizerunek śmierci przeświętego Jana Chrzciciela (wystawiona 1619); typ polskiej komedii szlacheckiej stworzył P. Baryka (Z chłopa król wystawiona 1633). W ...
