Search results
Poniżej przedstawione są podstawowe symbole matematyczne, domyślnie dostępne w systemie LaTeX. Dodatkowe symbole są dostępne w osobnych pakietach, np. w amslatex.
Aby użyć, zamienić ciąg znaków w wyrażenie należy na początku i na końcu linijki postawić znak $ (dolar). UWAGA! Wystarczy na początku i na końcu linijki (dopiero wciśnięcie przycisku ENTER między "dolarami" może je anulować)
v Rozdział 5 zawiera informacje, których wykorzystanie jest potencjalnie niebezpieczne, bo mówią, jak można zmienić standardowy układ gra-ficzny dokumentów LATEX-owych. Niewłaściwe ich użycie może spowo-dować pogorszenie ładnego na ogół składu LATEX-owego.
Simplest version: \begin{array}{cols} row1 \\ row2 \\ . . . rowm \end{array} where cols includes one character [lrc] for each column (with optional characters | inserted for vertical lines) and rowj includes character & a total of (n − 1) times to separate the n elements in the row. Examples: \sin\overline{z} & \mbox{for} & |z|>5 \end{array}\right.
Na stornie istnieje możliwość wstawiania w zadaniach formuł matematycznych za pomocą języka LaTeX. Składnię należy zamieszczać w znacznikach $$ $$, wówczas skrypt zamieni składnię na formułę matematyczną.
Rozkazy LATEX-a rozpoczynają się znakiem „backslash” ( \ ), po którym na-stępuje nazwa rozkazu. Nazwa rozkazu składa się z ciągu liter (np. \LaTeX) lub dokładnie jednego znaku nie będącego literą (np. !). Zazwyczaj rozkazy posiadają jeszcze argumenty, bądź obowiązkowe, bądź opcjonalne.
Oto kilka krojów pisma w LATEX-u: \textrm – Roman, \textbf – Bold Face, \textit – Italic (kursywa). Np. wpisując \textbfftekst pogrubionyg otrzymujemy tekst pogrubiony. Oto kilka rodzajów wielkości pisma: \small – małe, \large – duże, \huge – olbrzymie. Np. wpisując. f\huge tekst olbrzymi g otrzymujemy tekst olbrzymi .
