Search results
swoe mienie. Syn nastarszy dom wziął z sadem, kędy dźwięczy ptaszków pie-nie i młyn stary na pagórku, by ak ociec mełł w nim ziarno i utrzymał dom ocowski swoą dłonią. gospodarną. A syn średni dostał osła — pracowite, silne zwierzę, co ogrom-ne wory mąki na wytrwały grzbiet.
Artur Oppman Kot w butach. 1. Żył raz sobie stary młynarz, jak gołąbek siwiuteńki, miał drewniany młyn nad rzeką i domeczek miał maleńki. Raz zaniemógł ciężko młynarz i do łóżka się położył, — czas już przyszedł na staruszka, by swe kości w ziemi złożył. Więc zawołał trzech swych synów i podzielił swoje mienie.
15 maj 2007 · Jan Brzechwa - Kot w butach. Janek: Biedny jestem sierota,· Ojca zmarłego syn,· Tyś, bracie, dostał młyn,· A ja dostałem kota,· Dostałem kota w spadku· I zginę w niedostatku.
W bramie zamkowej przywitał ich już kot w butach. – Witaj królu we włościach szlachetnego markiza Karabasza, witaj piękna księżniczko! Na koniec zaś zwrócił się do młynarczyka.
Kot w butach. Janek: Biedny jestem sierota,· Ojca zmarłego syn,· Tyś, bracie, dostał młyn,·. ja dostałem kota,· Dostałem kota w spadku·. zginę w niedostatku. Brat: Idź, Janku, ruszaj w drogę, Zabieraj swego kota, Ja pomóc ci nie mogę, Mnie czeka tu robota, . ruch muszę puścić żarna, . z ciebie korzyść marna.
Mój pan, Markiz de Karabasz tonie! Powóz natychmiast zatrzymał się, by udzielić pomocy tak zacnemu panu. I w ten sposób zdumiony młynarczyk znalazł się w powozie wraz królem i jego piękną córką. Tymczasem Kot wyprzedził orszak i pobiegł w stronę pól, należących do złego czarnoksiężnika.
Zdarzyło się raz, że Jędrek siedział w domu a kot w butach, pocichutku zakradał się do tłustej gąski, która pasła się niedaleko od pałacu, znanego na całą krainę czarownika. Raptem spłoszono kota. Drogą, koło zabudowań jechał powóz królewski w cztery białe rumaki zaprzężony.
