Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Kot się pędem rzucił na nią, uż mu w paszczy myszka znika, połknął żywcem niegodziwca i zwyciężył czarownika. A wtem stangret trzaska z bicza — uż królewscy goście adą, złota toczy się kolasa z wielką dumą i paradą. Kot z ukłonem gości wita i na zamek ich wprowadza, naprzód króla i królewnę przy nakrytym stole sadza.

  2. Artur Oppman Kot w butach. 1. Żył raz sobie stary młynarz, jak gołąbek siwiuteńki, miał drewniany młyn nad rzeką i domeczek miał maleńki. Raz zaniemógł ciężko młynarz i do łóżka się położył, — czas już przyszedł na staruszka, by swe kości w ziemi złożył. Więc zawołał trzech swych synów i podzielił swoje mienie.

  3. 8 paź 2021 · Napisz w kilku zdaniach o tym, jak kot w butach pomógł Jankowi zostać księciem, wykorzystując podane pod spodem słownictwo. 1. Dorysuj zwierzę, które mogłoby być bohaterem twojej baśni.

  4. www.miniminiplus.pl › opowiesci-kota-spiocha › basnieKot w Butach - MiniMini+

    Mój pan, Markiz de Karabasz tonie! Powóz natychmiast zatrzymał się, by udzielić pomocy tak zacnemu panu. I w ten sposób zdumiony młynarczyk znalazł się w powozie wraz królem i jego piękną córką. Tymczasem Kot wyprzedził orszak i pobiegł w stronę pól, należących do złego czarnoksiężnika.

  5. 15 maj 2007 · Jan Brzechwa - Kot w butach. Janek: Biedny jestem sierota,· Ojca zmarłego syn,· Tyś, bracie, dostał młyn,· A ja dostałem kota,· Dostałem kota w spadku· I zginę w niedostatku. Brat: Idź, Janku, ruszaj w drogę, Zabieraj swego kota, Ja pomóc ci nie mogę, Mnie czeka tu robota, W ruch muszę puścić żarna, A z ciebie korzyść marna.

  6. Zdarzyło się raz, że Jędrek siedział w domu a kot w butach, pocichutku zakradał się do tłustej gąski, która pasła się niedaleko od pałacu, znanego na całą krainę czarownika. Raptem spłoszono kota. Drogą, koło zabudowań jechał powóz królewski w cztery białe rumaki zaprzężony.

  7. Kot w butach – europejska baśń ludowa o włoskich korzeniach. Bohaterem tytułowym jest kot , który przy pomocy wybiegów i podstępów doprowadza do ślubu swego pana z królewną. Najstarsza znana wersja tej baśni została zapisana i wydana w XVI wieku przez Giovanniego Francesca Straparolę w Le piacevoli notti [1] [2] .

  1. Ludzie szukają również