Search results
Na przykład można obliczyć zapis binarny liczby przeciwnej do niej (czyli dodatniej), uzupełnić bitami 0, a następnie zamienić otrzymany od U2 na liczbę przeciwną. Jednakże proponuję bardzo prostą metodę, która bezpośrednio pozwala wyznaczyć kod binarny liczby U2.
Kod uzupełnień do dwóch (w skrócie U2 lub ZU2) – system reprezentacji liczb całkowitych w dwójkowym systemie pozycyjnym. Jest obecnie najpopularniejszym sposobem zapisu liczb całkowitych w systemach cyfrowych.
Zaprojektujemy kod binarny przeznaczony do kodowania małych liter alfabetu łacińskiego. W tym przypadku wiadomościami będą literki. W alfabecie łacińskim jest ich 26: abcdefghijklmnopqrstuvwxyz. Każda literka musi być kodowana innym symbolem binarnym. Musimy określić zatem niezbędną liczbę bitów tworzących te symbole.
Dodawanie i odejmowanie w U2 odbywa się standardową metodą – traktujemy liczby jako zwykłe liczby binarne (dodatnie), dodajemy je i odejmujemy, a wynik otrzymamy w kodzie U2. Dodawanie i odejmowanie odbywa się łącznie z bitem znaku.
Zamiana liczby dziesiętnej na kod U2. Konwersja: System dziesiętny → Kod uzupełnień do dwóch. Pokaż obliczenia. Liczba bitów w kodzie: Strona służąca do zamiany liczby w postaci dziesiętnej na kod uzupełnień do dwóch.
Jednym z najpopularniejszych sposobów reprezentowania liczb w kodzie binarnym jest format U2, który jest powszechnie stosowany w komputerach i mikrokontrolerach. W tym artykule zbadamy, jak zapisywać liczby w U2 i powiązane koncepcje w świecie IT.
Mimo, że od strony czysto matematycznej liczby wymierne są rozszerzeniem zbioru liczb całkowitych, to w technice komputerowej stosuje się zupełnie inne sposoby kodowania dla liczb całkowitych i liczb wymiernych.
