Search results
Jakie są zasady pisowni CH i H? Spółgłoska zapisywana w języku polskim jako CH lub H jest głoską szczelinową, tylnojęzykową, bezdźwięczną. Rozróżnienie na dwa oznaczenia graficzne nie ma obecnie związku z odmiennym sposobem wymowy. Niegdyś CH wymawiano bezdźwięcznie, a H dźwięcznie.
"Ch" piszemy, gdy: - w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach, gdzie występuje: sz, - po literze s (np. schab, schody, wschód), - na końcu wyrazów (np. na drogach, orzech, zuch). Wyjątki: - druh, Boh (nazwa rzeki). "H" piszemy, gdy: - w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach, gdzie występują: g, ż, z, dz.
Dawniej ch i h wymawiano inaczej: ch bezdźwięcznie, a h dźwięcznie. Dziś, gdy h utraciło swoją dźwięczność i nie słychać różnicy między ch a h, możemy mieć problemy z ortografią. Przypomnijmy więc zasady pisowni z ch i h, które pomogą Wam pozbyć się ortograficznych dylematów!
„H” piszemy wtedy, kiedy jest wymienne na dz, g, z, ż, zarówno na początku jak i w środku wyrazu, np.: wataha – watadze; wahać – waga; błahy – błazen; druh – drużyna; Często możemy też spotkać literę „h” po spółgłosce „z”, np.: zhańbiony; rozhuśtać się; Warto też zapamiętać przedrostki ...
"Ch" piszemy, gdy: - wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: sz - Ch piszemy po literze s np.: schab, schody, wschód. - Ch piszemy na końcu wyrazów, np.: na drogach, orzech, zuch.
Literą ch zapisują głoskę bezdźwięczną, a literą h – głoskę dźwięczną. Natomiast Polacy z innych regionów nie mogą zasad pisowni ch i h odnieść do własnej wymowy. Podobnie nie dla wszystkich jest czytelna historyczna zasada, że h zawierają tylko wyrazy obcego pochodzenia.
Na co wymienia się „h"? „h" piszemy wtedy, gdy wymienia się na dz, g, z, ż, np. wataha-watadze, wahać-waga, błahy-błazen, druh-drużyna.
