Search results
Dawniej ch i h wymawiano inaczej: ch bezdźwięcznie, a h dźwięcznie. Dziś, gdy h utraciło swoją dźwięczność i nie słychać różnicy między ch a h, możemy mieć problemy z ortografią. Przypomnijmy więc zasady pisowni z ch i h, które pomogą Wam pozbyć się ortograficznych dylematów!
Jakie są zasady pisowni CH i H? Spółgłoska zapisywana w języku polskim jako CH lub H jest głoską szczelinową, tylnojęzykową, bezdźwięczną. Rozróżnienie na dwa oznaczenia graficzne nie ma obecnie związku z odmiennym sposobem wymowy.
"Ż" piszemy, gdy: - w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach, gdzie występują: g , dz , h , z , ź , s , - w wyrazach zakończonych na: -aż , -eż , - po literach: l , ł , r , n .
Literą ch zapisują głoskę bezdźwięczną, a literą h – głoskę dźwięczną. Natomiast Polacy z innych regionów nie mogą zasad pisowni ch i h odnieść do własnej wymowy. Podobnie nie dla wszystkich jest czytelna historyczna zasada, że h zawierają tylko wyrazy obcego pochodzenia.
27 mar 2019 · „H” piszemy: gdy wymienia się na ż”: druh – drużyna, błahe – pobłażać, wataha – watażka; po literze „z”: zhańbiony, zhandlować, zharmonizować, zhardzieć; w wyrazach określających głośne dźwięki: huk, hałas, harmider.
Kiedy powinniśmy używać litery „H”? 1. Jeżeli H jest wymienne na Z, np. błahy – błazen. 2. Jeżeli H jest wymienne na Ż, np. druh – drużyna. 3. Jeżeli H jest wymienne na G, np. wahanie – waga. 4. Jeżeli znajduję się w jednej z następujących cząstek: hekto-, helio-, hetero-, higro-, hiper-, hipo-, homeo-, hydro-, np ...
Zwykle podaje się, że literę h w wyrazach polskich zapisujemy, gdy wymienia się w formach odmiany lub pochodnych ze spółgłoską [g] (np. wahać — waga), ze spółgłoską [ż], (np. druh — drużyna), ze spółgłoską [z], np. (błahy — błazen).
