Search results
Kiedy piszemy H? Gdy: w wyrazie i jego formie pokrewnej zachodzi jedna z następujących wymian: H na G, np. wahanie – waga; H na Ż, np. druh – drużyna, Sapieha – Sapieżanka; H na Z, np. błahy – błazen;
27 mar 2019 · po literze „s”: schody, schron, schłodzić, wyschło, schudnąć. na końcu wyrazów: zapach, zamach, budowlach, chłopakach. „H” piszemy: gdy wymienia się na ż”: druh – drużyna, błahe – pobłażać, wataha – watażka. po literze „z”: zhańbiony, zhandlować, zharmonizować, zhardzieć.
Dawniej ch i h wymawiano inaczej: ch bezdźwięcznie, a h dźwięcznie. Dziś, gdy h utraciło swoją dźwięczność i nie słychać różnicy między ch a h, możemy mieć problemy z ortografią. Przypomnijmy więc zasady pisowni z ch i h, które pomogą Wam pozbyć się ortograficznych dylematów!
"Rz" piszemy, gdy: - w wyrazach, gdzie historycznie występowało "r", - w zakończeniach wyrazów: -arz, -erz (np. mierz, mistrz), - po spółgłoskach: b, p, d, t, g, k, ch, j, w.
Literą ch zapisują głoskę bezdźwięczną, a literą h – głoskę dźwięczną. Natomiast Polacy z innych regionów nie mogą zasad pisowni ch i h odnieść do własnej wymowy. Podobnie nie dla wszystkich jest czytelna historyczna zasada, że h zawierają tylko wyrazy obcego pochodzenia.
Obcy język, które „ch"/„h"? Ogólna zasada jest taka, że w wyrazach zapożyczonych z obcego języka piszemy „h", np. hak, hamować, handel, ohydny.
Do dziś wyrazy z samym „h” wymieniają się na głoski dźwięczne (jak np. „g”, „dz”, „ż”, „z”), wyrazy z „ch” wymieniają się już na głoski bezdźwięczne (jak np. „sz” – miech, mieszek, puch-puszek itp.)
