Search results
Jakie są zasady pisowni CH i H? Spółgłoska zapisywana w języku polskim jako CH lub H jest głoską szczelinową, tylnojęzykową, bezdźwięczną. Rozróżnienie na dwa oznaczenia graficzne nie ma obecnie związku z odmiennym sposobem wymowy. Niegdyś CH wymawiano bezdźwięcznie, a H dźwięcznie.
Dawniej ch i h wymawiano inaczej: ch bezdźwięcznie, a h dźwięcznie. Dziś, gdy h utraciło swoją dźwięczność i nie słychać różnicy między ch a h, możemy mieć problemy z ortografią. Przypomnijmy więc zasady pisowni z ch i h, które pomogą Wam pozbyć się ortograficznych dylematów!
Kiedy powinniśmy używać litery „CH”? 1. Jeżeli CH jest wymienne na SZ, np. fartu ch – fartu sz ek, gro ch – gro sz ek. W tym przypadku można się jednak czasem spotkać z wyjątkami, np. wata h a – wata sz e. 2. Jeżeli CH występuje po literze S, np. w sch ód, sch ody.
27 mar 2019 · gdy wymienia się na „sz”: mucha – musze, pacha – pasze, ucho – uszko, ruchomy – ruszać; po literze „s”: schody, schron, schłodzić, wyschło, schudnąć; na końcu wyrazów: zapach, zamach, budowlach, chłopakach. „H” piszemy: gdy wymienia się na ż”: druh – drużyna, błahe – pobłażać, wataha – watażka
W większości wyrazów zapisanych przez h wymawiają głoskę dźwięczną, a przez ch — bezdźwięczną. W ogólnej polszczyźnie zarówno h, jak i ch są wymawiane bezdźwięcznie (z wyjątkiem pewnych nielicznych kontekstów, w których obie mogą stać się dźwięczne).
Ch piszemy na końcu wyrazów, np.: na drogach, orzech, zuch. Wyjątki: druh, Boh (nazwa rzeki). H piszemy, gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: g, ż, z, dz, np.: wahać się - waga, druh - drużyna, błahy - błazen.
Zasady pisowni wyrazów z ch. Ch piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu (lub w wyrazach pokrewnych) wymienia się na sz, np.: ch na sz: cicho – cisza ucho – uszy trochę – troszkę okruch – okruszek duch – dusza mech – meszek kielich – kieliszek groch - groszek.
