Search results
Jakie są zasady pisowni CH i H? Spółgłoska zapisywana w języku polskim jako CH lub H jest głoską szczelinową, tylnojęzykową, bezdźwięczną. Rozróżnienie na dwa oznaczenia graficzne nie ma obecnie związku z odmiennym sposobem wymowy. Niegdyś CH wymawiano bezdźwięcznie, a H dźwięcznie.
Kiedy piszemy ch, a kiedy h? Dawniej ch i h wymawiano inaczej: ch bezdźwięcznie, a h dźwięcznie. Dziś, gdy h utraciło swoją dźwięczność i nie słychać różnicy między ch a h , możemy mieć problemy z ortografią.
Kiedy powinniśmy używać litery „CH”? 1. Jeżeli CH jest wymienne na SZ, np. fartu ch – fartu sz ek, gro ch – gro sz ek. W tym przypadku można się jednak czasem spotkać z wyjątkami, np. wata h a – wata sz e. 2. Jeżeli CH występuje po literze S, np. w sch ód, sch ody.
W większości wyrazów zapisanych przez h wymawiają głoskę dźwięczną, a przez ch — bezdźwięczną. W ogólnej polszczyźnie zarówno h, jak i ch są wymawiane bezdźwięcznie (z wyjątkiem pewnych nielicznych kontekstów, w których obie mogą stać się dźwięczne).
27 mar 2019 · po literze „s”: schody, schron, schłodzić, wyschło, schudnąć. na końcu wyrazów: zapach, zamach, budowlach, chłopakach. „H” piszemy: gdy wymienia się na ż”: druh – drużyna, błahe – pobłażać, wataha – watażka. po literze „z”: zhańbiony, zhandlować, zharmonizować, zhardzieć.
Literą ch zapisują głoskę bezdźwięczną, a literą h – głoskę dźwięczną. Natomiast Polacy z innych regionów nie mogą zasad pisowni ch i h odnieść do własnej wymowy. Podobnie nie dla wszystkich jest czytelna historyczna zasada, że h zawierają tylko wyrazy obcego pochodzenia.
Ch piszemy na końcu wyrazów, np.: na drogach, orzech, zuch. Wyjątki: druh, Boh (nazwa rzeki). H piszemy, gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: g, ż, z, dz, np.: wahać się - waga, druh - drużyna, błahy - błazen.
