Search results
Kantata – niesceniczna forma muzyki wokalno-instrumentalnej; najczęściej rozbudowana, wieloodcinkowa; wykorzystująca różne gatunki tekstów literackich, mające różne funkcje. Ukształtowała się, podobnie jak oratorium i opera , na początku epoki baroku .
Kantata to niesceniczna forma muzyki wokalno-instrumentalnej; najczęściej rozbudowana, wieloodcinkowa; wykorzystująca różne gatunki tekstów literackich. Ukształtowała się, podobnie jak oratorium i opera, na początku epoki baroku.
Kantata mitologiczna, Wilno 1848 Milda składała się z intrady (muzycznego wstępu) i trzynastu numerów. Główną partię męską – Romojsa – powierzył Moniuszko Achillesowi Bonoldiemu, włoskiemu śpiewakowi mieszkającemu w Wilnie.
Ilustracja interaktywna przedstawia „Schemat obrazujący podział kantaty”. Kantata dzieli się na: tekst literacki, środki wykonawcze i funkcje. Funkcja dzieli się na estradową, okolicznościową i użytkową, wykonywana w kościele. Środki wykonawcze dzielą się na solowe, kameralne i chóralne.
Na dzień dzisiejszy, jądro systemu to katalog dzieł oratoryjnych Bacha, uzupełniony o różne teksty, tłumaczenia, nagrania, zestawienia, oraz narzędzia, które umożliwiają wprowadzanie własnych notatek, indeksację, tagowanie i pracę z tekstami kantat. W serwisie znaleźć można:
7 gru 2016 · Kantata 134 - "Ein Herz, das seinen Jesum lebend weiß" co się na polski przekłada jako "A ten co sercem Pana swego zna", przeznaczona na Wtorek w Oktawie Wielkanocnej, komponowana w Köthen, w roku 1719 a przerobiona w Lipsku, w roku 1724.
Kantata na cześć walecznych obrońców Ojczyzny (Kantata z tematów narodowych)
