Search results
Stan ostrego upojenia alkoholem, doświadczenia typu „bad trip” (po przyjęciu substancji), upojenie BNO, intoksykacja patologiczna, stany transu i opętania w następstwie zatrucia substancjami psychoaktywnymi. F10.1.
Klasyfikacja ICD-10 została opracowana przez Światową Organizację Zdrowia, (ang. World Health Organization, WHO). W Polsce obowiązuje od roku 1996. F 10.0 Ostre zatrucie spowodowane użyciem alkoholu. F 10.00 Niepowikłane.
Kryteria diagnostyczne uzależnienia od alkoholu według Światowej Organizacji Zdrowia (ICD- 10), definiują uzależnienie jako: "Zespół objawów somatycznych, behawioralnych i. poznawczych, w których picie alkoholu staje się priorytetowe nad innymi poprzednio. ważniejszymi zachowaniami.
W medycznych klasyfikacjach rozpoznawania problemów alkoholowych ICD-10, a także wobowiązującej klasyfikacji chorób izaburzeń psychicznych DSM-5 kryteria diagnostyczne mają charakter kategorialny, czyli analizuje się, czy dany objaw występuje u diagnozowanej osoby.
Są one w pełni zgodne z objawami prezentowanymi w ICD-10. W tabeli 1 przedstawiono zestawienie objawów ICD-11 wraz z odpowiadającymi im kryteriami ICD-10 oraz DSM-5 (Lago, Bruno, Degenhardt, 2016; Chung i in., 2017; Higuchi i in., 2017; Kuester i in., 2017; Saunders, Peacock, Degenhardt, 2018a).
wymuszają posługiwanie się w Polsce kryteriami ICD-10. Ma to bezpośrednie prze-łożenie na proces leczenia osób z problemem alkoholowym. Celem artykułu jest przedstawienie zmian w kryteriach rozpoznawania zaburzeń związanych z uży-waniem alkoholu ujętych w ICD-11. W pierwszej kolejności poruszono kwestie
od alkoholu według ICD-10 zawierają się w 5 kryteriach DSM-5. Jest wysoce prawdopodobne, że osoby z diagnozą opartą na tych objawach DSM-5 spełnią również kryteria zależności według ICD-10. Przedstawiono je poniżej. Dlaczego akurat te kryteria świadczą ozaburzeniu? Według założeń DSM-5 pojawienie się
